پژوهشی کوتاه و نقد مقاله ی «قرنطینه های ایران در اواخر دوره ی قاجار و اوایل دوره ی پهلوی»

قرنطینه در ایران، سابقه ای طولانی دارد. گسترش بیماری های همه گیر، زمینه ساز ایجاد تشکیلات قرنطینه در ایران شد. در دوره ی قاجاریه، قرنطینه در کانون توجه قرار گرفت و در اواخر قرن نوزدهم، تشکیلات قرنطینه در مرزهای ایران تاسیس شد. بر این اساس، طی سالیان اخیر، پژوهش هایی متعدد درباره ی قرنطینه انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، معرفی و نقد مقاله ی «قرنطینه های ایران در اواخر دوره ی قاجار و اوایل دوره ی پهلوی» اثر مسعود کثیری و مرتضی دهقان نژاد است. این پژوهش، مطالعه ای تحلیلی انتقادی است که با بهره گیری از منابع کتابخانه ای به معرفی و ارزیابی مقاله می پردازد. مقاله دارای نگارش منسجم ویکپارچه بوده و حاکی از تلاش نویسندگان برای شناساندن مشکلات و موانع اجرای قرنطینه در ایران است. در ساختار مقاله گاهی ارجاع دهی های نامناسب، اشکالات نگارشی و ابهام در حدود و ثغور دیده می شود؛ همچنین، اشاره نکردن به تاثیرات جنگ جهانی اول بر شدت بیماری های واگیر و قرنطینه و مبهم بودن شیوع بیماری های واگیر را می توان از نقدهای محتوایی و روشی برشمرد. مقاله ی نام برده، علی رغم اینکه توانسته با بررسی قرنطینه در دوره ی قاجاریه و پهلوی، مقوله ای تازه را به روی پژوهشگران تاریخ پزشکی بگشاید، دچار اشکالاتی ساختاری و محتوایی و روشی است؛ لذا انتظار می رود با توجه به اهمیت موضوع نقد در پژوهش های علمی و با توجه به تحلیل انجام شده درباره ی آن مقاله، مطالب پیش رو موجب ارتقاء کیفیت مقالات و اصلاح تولیدات علمی در این حوزه شود.