مطالعه عددی روش های کاهش نیروی پسا در وسیله رونده خودمختار زیرسطحی

امروزه اهمیت کاهش نیروی پسا در وسایل رونده زیرسطحی به علت کاربرد آنها در صنایع نظامی، تحقیقاتی و تفریحی بیش از پیش افزایش یافته است. در پژوهش پیشرو تاثیر روش های مختلف کاهش نیروی پسای اصطکاکی از جمله روش اتصال ریبلت به بدنه، پوشش دهی بدنه، تزریق هوا و حرارت دهی به بدنه روی یک رونده زیرسطحی بررسی شده است. معتبرسازی نتایج تحلیل عددی حاضر به وسیله دو حلگر استار سی سی ام و انسیس فلوئنت با داده های تجربی انجام گرفت. از مدل توربولانسی ترکیبی انتقال تنش برشی برای مدلسازی جریان آشفته استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد روش های فوق الذکر در بهترین حالت به ترتیب موجب کاهش نیروی پسا به میزان %5.5، %19.9، %51.9 و %6.2 شدند. تمامی روش ها باعث کاهش ضریب پسای اصطکاکی گردیدند. همچنین روش های پوشش دهی و حرارت دهی موجب کاهش اندک ضریب پسای فشاری شدند در حالی که در روش های اتصال ریبلت به بدنه و تزریق هوا به جریان اطراف، این ضریب افزایش یافت.