شناسایی مولکولی ویروس دیستمپر (CDV) در سگ های مبتلابه فرم های بالینی عصبی و غیرعصبی

دیستمپر سگ سانان یکی از واگیردارترین و کشنده ترین بیماری های ویروسی در سگ ها است. در سال های اخیر علی رغم واکسیناسیون گسترده برای کنترل دیستمپر سگ سانان، شیوع ویروس دیستمپر سگ سانان به نرخ هشداردهنده ای رسیده است. 

این مطالعه باهدف شناسایی ژنوتیپ های مسئول فرم های بالینی عصبی و غیرعصبی دیستمر سگ ها و بررسی فراوانی حضور ویروس در فرم های بالینی عصبی و غیرعصبی بیماری انجام شد. 

در این مطالعه توصیفی تحقیقی از 70 قلاده سگ واکسینه نشده مشکوک به ویروس دیستمپر با علائم بالینی این بیماری، نمونه برداری انجام شد. ابتدا همه موارد با کیت های تشخیصی سریع مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس براساس علائم بالینی به 3 گروه مختلف تقسیم شدند. نمونه های مایع مغزی نخاعی، ترشحات تنفسی و مدفوع هر 40 سگ برای واکنش زنجیره ای پلیمراز-رونویسی معکوس (RT-PCR) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تعیین توالی ژن هماگلوتینین (ژن H)، تحلیل فیلوژنیکی ژن H جدایه های استخراج شده با استفاده از نرم افزار MEGATM 7 انجام شد.

تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد ترشحات تنفسی در گروه دیستمپر-غیرعصبی (85 درصد) و دیستمپر-عصبی (80 درصد) دارای بیشترین نمونه مثبت برای تست RT-PCR گزارش شد، اما در گروه عصبی غیردیستمپر، نمونه مایع مغزی نخاعی بالاترین (40 درصد) بود. در گروه های عصبی، سنین بالای 12 ماه بیشترین درصد آلودگی دیستمپر را نشان دادند و در گروه دیستمپر-غیرعصبی، سنین 3 تا 6 ماه بیشتر درگیر بودند. توالی یابی و تجزیه وتحلیل فیلوژنیکی ژن H نشان داد که تمامی نمونه های موردبررسی متعلق به دودمان قطبی بودند.

 نتیجه گیری نهایی: 

بررسی ژنوتیپی ژن هماگلوتینین ویروس دیستمپر نشان داد که جدایه های اخیر در هر دو شکل بالینی عصبی و غیرعصبی دیستمپر در ایران، مشابهت بسیار بالایی دارند. در سگ هایی که نتیجه تست سریع مثبت داشتند، تست PCR ترشحات تنفسی برای تشخیص ویروس، حساس ترین نمونه است. در موارد عصبی که نتایج تست سریع منفی داشتند، PCR مایع مغزی نخاعی بالاترین حساسیت را داشته است، بنابراین می تواند یک راه حل تشخیصی باشد.