اثر تزریق داخل هیپوکامپی اورکسین A و آنتاگونیست های گیرنده های 1 و 2 اورکسین بر حافظه اجتنابی غیرفعال، هماهنگی و تعادل حرکتی

هدف پژوهش مسدودکردن گیرنده های اورکسین در ناحیه هیپوکامپ و بررسی تغییرات حافظه اجتنابی غیرفعال، هماهنگی حرکتی و حفظ تعادل در عدم وجود اثرگذاری اورکسین می باشد. اثر تزریق داخل هیپوکامپی آنتاگونیست گیرنده دو اورکسین JNJ-10397049 بر حافظه اجتنابی غیرفعال، هماهنگی و تعادل حرکتی در مطالعات قبلی بررسی نشده بود که در این پژوهش به آن پرداختیم.

20 سر موش صحرایی نر بالغ به وزن 250-220 گرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند و به ترتیب سالین، اورکسین A، اورکسین A و آنتاگونیست گیرنده یک اورکسین، اورکسین A و آنتاگونیست گیرنده دو اورکسین به صورت داخل هیپوکامپی دریافت کردند. ارزیابی حافظه و هماهنگی حرکتی به ترتیب با دستگاه های شاتل باکس و روتارود انجام شد.

میانگین تاخیر در ورود به ناحیه تاریک و مجموع زمان حضور حیوان در ناحیه روشن شاتل باکس در گروه دریافت کننده اورکسین نسبت به گروه کنترل افزایش و در گروه های دریافت کننده اورکسین و آنتاگونیست های گیرنده های اورکسین نسبت به گروه دریافت کننده اورکسین کاهش معنی داری (0/01< p) نشان داد. زمان مقاومت در هماهنگی و تعادل حرکتی در 30 دقیقه پس از تزریق در گروه دریافت کننده اورکسین نسبت به گروه کنترل افزایش و در گروه های دریافت کننده اورکسین و آنتاگونیست های گیرنده های اورکسین نسبت به گروه دریافت کننده اورکسین کاهش معنی داری (0/01< p) یافت. 

به نظر می رسد اورکسین در هیپوکامپ سبب بهبود بازیابی حافظه اجتنابی غیرفعال و هماهنگی و تعادل حرکتی شده و آنتاگونیست های گیرنده های یک و دو اورکسین در این دو فرآیند اختلال ایجاد می کنند.