عنوان: ارزیابی بروز COVID-19 در بیماران پسوریازیس دریافت کننده آدالیموماب

  آدالیموماب یک آنتی بادی مونوکلونال انسانی است که به فاکتور نکروز تومور، یک عامل بیماریزای سیتوکین پیش التهابی کلیدی در پسوریازیس، متصل می شود. این آنتی بادی عاملی موثر در کنترل پسوریازیس متوسط تا شدید می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آدالیموماب بر کووید-19 و مرگ و میر آن در بیماران مبتلا به پسوریازیس انجام شد.

  مطالعه حاضر از نوع مقطعی است که در سال 1400 در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) انجام شد. 80 بیمار مبتلا به پسوریازیس مراجعه کننده به بیمارستان بقیه الله (عج) مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند، یک گروه تحت درمان با آدالیموماب و گروه دیگر تحت درمانی غیر از آدالیموماب بودند. بروز بیماری با سابقه علائم و نشانه های کووید-19، آزمایش RT-PCR و گرافی مثبت و تشخیص پزشک ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه22 استفاده شد.

  در مورد کووید-19 در بیماران مبتلا به پسوریازیس،  36 بیمار (45%)مبتلا به کووید-19 و  44 بیمار (55%)  کووید-19 منفی بودند. تفاوت معنی داری بین دو گروه با و بدون دریافت آدالیموماب در میزان ابتلا به کووید-19 وجود نداشت(P value = 0.36).  اما بین کووید-19 و شدت پسوریازیس ارتباط معنی داری وجود داشت (P value=0.01) و گروه پسوریازیس شدید، به طور قابل توجهی بیشتر کووید- 19مبتلا شدند، با این حال در این گروه نیز هیچ رابطه آماری معنی داری بین مصرف آدالیموماب و  ابتلا به کووید-19 وجود نداشت (P value = 0.19).

  بیماران مبتلا به پسوریازیس تحت درمان با آدالیموماب مشابه با سایر درمان ها در خطر ابتلا به کووید-19 هستند. با این حال، بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید احتمال بیشتری برای ابتلا به کووید-19 دارند. این موضوع به استفاده از مربوط آدالیموماب نمی شود.