اثر دوزهای مختلف مخلوط اسانس های نعناع فلفلی، آویشن و رزماری در جیره پرواری بر فراسنجه های تخمیر شکمبه

این بررسی برای ارزیابی اثر دوزهای مختلف سه مخلوط اسانس های نعناع فلفلی، آویشن و رزماری بر فراسنجه های تولید گاز در شرایط برون تنی انجام شد.

اسانس ها در سه سطح 150، 300، 450 میکرولیتر با سه نسبت مختلف شامل A= (2 : 3 : 1)، B= (3 : 1 : 2) و =C (1 : 2 : 3) مخلوط شدند و سپس اثر دوزهای مختلف (6، 12، 18 میکرولیتر) از این سه ترکیب بر فراسنجه های تخمیر مورد مطالعه قرار گرفت. مایع شکمبه از سه راس گوسفند قبل از تغذیه صبح از طریق فیستولای شکمبه به دست آمد. اثر مخلوط اسانس ها بر تولید گاز و کینتیک تولید گاز با انکوباسیون 125 میلی گرم از هر نمونه در ساعات 2، 4، 6، 8، 12، 24، 36، 48، 72 و 96بررسی شد. همچنین، در آزمایش دیگری با انکوباسیون نمونه ها طی 24 ساعت، تولید گاز و تولید متان برآورد شد.

افزودن مخلوط اسانس ها در دوزهای مختلف سبب کاهش تولید گاز نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P) و بیشترین کاهش در مخلوط C مشاهده شد. از طرفی مخلوط اسانس ها بیشترین اثر کاهشی را در دوز 18 میکرولیتر بر تولید گاز داشتند (05/0>P). پتانسیل تولید گاز (فراسنجه B) با افزودن مخلوط اسانس ها نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (05/0>P) و بیشترین کاهش مربوط به مخلوط C بود (53/19 در مقابل 82/11) در حالی که نرخ تخمیر و فاز تاخیر افزایش یافت (05/0>P). تولید گاز بعد از 24 ساعت و تولید متان با دوز بالای مخلوط B کاهش یافت (05/0<P).

نتیجه گیری نهایی: 

نتایج نشان داد که دوز 18 میکرولیتر با کاهش کل تولید گاز و مخلوط B با دوز 18 میکرولیتر با کاهش تولید متان پتانسیل تغییر تخمیر شکمبه را دارند.