عوامل اجتماعی اثرگذار بر شناخت افراد از علل فقر در شهر اصفهان (ارائه مدلی برای سنجش پنداشت از فقر در ایران)

مسئله فقر در دهه های گذشته، گفتمان غالب در ایران بوده است؛ سیاستمداران اغلب علت و ریشه فقر را بیرونی می دانند و نقش عوامل داخلی را در گسترش آن کم اهمیت می دانند. آگاهی از نظرات و دیدگاه های مردم درباره فقر می تواند شناخت بهتری از موضوع و ارزش های پذیرفته شده آنان در جهت نیل به کاهش فقر به برنامه ریزان اجتماعی ارائه کند. بنابراین هدف اصلی پژوهش شناخت علل فقر (جبرگرایانه، فردگرایانه، ساختارگرایانه) بر اساس مقوله های جامعه شناختی و اقتصادی است.پژوهش به شیوه کمی و با تکنیک پیمایش انجام شده است. جامعه آماری شهر اصفهان است. با ابزار پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات لازم از نمونه آماری (397 نفر) گردآوری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار های توصیفی و استنباطی، با نرم افزارهای spss و مدل معادله ساختاری pls استفاده شده است.متغیرهای زمینه ای و ابعاد فقر عینی و ذهنی مجموعا توانسته اند 97/0 از تغییرات درک از فقر در ابعاد سه گانه فردگرایانه، ساخت گرایانه و جبرگرایانه را تبیین کنند. هرچه وضعیت مالی خانوارها بهتر باشد، تبیین فقر بر مبانی معرف های فردگرایانه بیشتر است.آگاهی از افکار عمومی به ما این امکان را می دهد که تصویر افراد به حاشیه رانده شده اجتماعی را در جامعه خود شناسایی کنیم و اینکه چه نوع معیارهایی از سیاست اجتماعی که عموم مردم آن را مشروع می دانند، شناسایی شود. ارایه راهکارها برای کاهش فقر، بسته به اینکه افراد خود را جزء فقرای عینی یا ذهنی یا غیرفقیر بدانند، متفاوت است.