ارزیابی و مدیریت ریسک محیط زیستی در دکل های حفاری دریایی در حوزه خلیج فارس با روش EFMEA

با توجه به خطرات متعدد محیط زیستی صنایع نفت و گاز، ارزیابی ریسک محیط زیستی این فعالیت ها از مهم ترین جنبه های شناسایی و ارائه راهکارهای مدیریتی کاهش این ریسک ها محسوب می گردد. تحقیق حاضر با هدف شناسایی جنبه های ریسک محیط زیستی و ارائه راهکارهای عملی و پیشگیرانه در جهت تقلیل یا حذف اثرات محیط زیستی در دکل های حفاری دریایی واقع در منطقه پارس جنوبی با استفاده از روش تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن بر محیط زیست (EFMEA) آن انجام شد. بدین منظور برای ارزیابی جنبه های ریسک محیط زیستی، عدد اولویت ریسک براساس مشاهدات عینی، مصاحبه با مدیریت، سرپرستان و کارکنان در دکل های حفاری تعیین گردید و درجه مخاطره پذیری نیز با استفاده از روش توزیع فراوانی محاسبه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که جنبه های ریسک محیط زیستی در سطح ریسک پایین، متوسط، بالا و خیلی بالا به ترتیب برابر با 3، 3، 13و 80 درصد بودند که پس از اعمال اقدامات کنترلی درصد ریسک به ترتیب برابر با 9، 19، 28 و 44 ارزیابی شدند. افزایش درصد ریسک های محیط زیستی سطح متوسط تا بالا به علت کاهش معنی دار ریسک های خیلی بالا و قرارگرفتن آن ها در این طبقات بودند. بر مبنای نتایج به دست آمده فوران چاه و نشت و پخش مواد شیمیایی به ترتیب بالاترین عدد ریسک را در مطالعه حاضر به خود اختصاص داد که با اعمال اقدامات کنترلی میزان ریسک محیط زیستی حاصل از آن ها به طور چشمگیری کاهش یافت. بر این مبنا می توان بیان کرد که روش EFMEA از پتانسیل بالایی جهت کاهش مخاطرات محیط زیستی برخوردار بود.