بررسی نقش استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در هویت خانواده (مورد مطالعه: شهروندان شهر تهران)

ورود تکنولوژی و وسایل ارتباط جمعی درخانواده ها، تعاملات و ارزش های  اجتماعی خانواده ها را تحت تاثیر قرار داده است و موجب شده تا شاهد تغییراتی در رفتار و تعاملات اعضای خانواده باشیم. شبکه های اجتماعی مجازی و اینترنت به عنوان رسانه های نوین مهم ترین این تکنولوژی ها می باشد که در دنیای امروز ما به گونه ای نفوذ کرده است که نمی توان زندگی بدون آن را تصور کرد؛ رسانه های نوین با تاثیرگذاری بر شکل تعاملات افراد در هویت آنها بسته به نوع جامعه تاثیرات مثبت و منفی داشته است. با نظر به مباحث فوق پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر هویت اجتماعی خانواده های شهر تهران انجام شده است.

تعداد جامعه آماری برابر با 2915543 نفر و حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از روش کوکران 384 نفر بوده که از این تعداد 375 نفر به تکمیل پرسشنامه محقق ساخته پژوهش پراخته اند. شیوه نمونه گیری ترکیبی از روش نمونه گیری تصادفی ساده و خوشه ای می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی بیانگر این است که هویت اجتماعی 1/94 درصد از شهروندان در سطح مثبت و بالا قرار گرفته است؛ در بین دو بعد هویت اجتماعی، هویت جمعی (8/80 درصد در سطح متوسط و متوسط به بالا) نسبت به هویت فردی (68 درصد متوسط و متوسط به بالا) در اولویت می باشد. میانگین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی نیز از دیدگاه  شهروندان 1 ساعت و 36 دقیقه در شبانه روز بوده است.

نتایج آزمون فرضیات بیانگر این است که فرضیات مبنی بر تاثیر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در هویت اجتماعی و هویت فردی و هویت جمعی تایید شده است و این تاثیر به صورت مستقیم و مثبت بوده است. میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی به ترتیب توانایی پیش بینی تغییرات متغیر هویت اجتماعی را در حالت کلی به میزان (43 درصد)، هویت فردی (56 درصد)، وحدت در مقابل اوضاع و احوال خارجی (28 درصد) و احساس فرد نسبت به حیات روانی خود (34 درصد)، هویت جمعی (46 درصد)، تعهد به نظم ارزشی و هنجاری (44 درصد) و تعلق به حیات اجتماعی (16 درصد) دارا می باشند.

در کل میزان استفاده از شبکه های اجتماعی باعث افزایش هویت اجتماعی شهروندان شهر تهران شده است.