بررسی زمینه شکل گیری جریان های فکری رویکردهای سلفی-تکفیری و تناقضات آن با سبک زندگی ایرانی اسلامی در مناطق مرزنشین

جریان سلفی با اتکای نابجا به اندیشه ی اخلاقی امت در جهان اسلام، به نوعی مفهوم امت را بازتعریف و بازسازی کرده و طبق اهداف سیاسی خود، شکل جدیدی به آن بخشیده است. همچنین، این جریان در سرزمین‏های بسیار نزدیک به مرزهای ایران شکل گرفته است. در ایران نیز، مناطق کردنشین همجوار با مرزهای کشور، از جهات مختلف مستعد گرایش به سلفیسم تکفیری اند. اکثریت ساکنان این مناطق سنی هستند واز نظر اقتصادی، عموم مردم فقیرند. مشکلات فکری و فرهنگی، و گاهی مشکلات اخلاقی، کنترل ضعیف دولت بر این مناطق و بسیاری از معضلات دیگر نیز در کنار مسائل و مشکلات مذکور وجود دارند. در تحقیق حاضر که از لحاظ هدف، یک تحقیق کاربردی-توسعه ای است، در مرحله گردآوری داده ها از روش کتابخانهای و اسنادی و همچنین از روش آمیخته تشریحی (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) یعنی ترکیبی از دو مجموعه روش های تحقیق کمی و کیفی استفاده شده است. تحلیلهای نهایی پژوهش بر مبنای اطلاعات میدانی و رویکرد حفظ منافع ملی در ارتباط با پدیده‏های  افراط‏گرایی، خشونت‏گرایی و تروریسم که از رذایل اخلاقی شایع در جوامع است ارائه شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهند که به طور کلی، مناطق سنی نشینی که در حاشیه شرقی و غربی کشور قرار دارند، با توجه به ارتباط آنها با مردم همجوار درکشورهای همسایه، فقر اقتصادی شدید، و تاثیرپذیری آنها از اندیشه های اخلاقی تکفیری، زمینه های مناسبی برای پذیرش گرایشات سلفی دارند. در این میان، بطور خاص، جغرافیای مناطق کردنشین در تکوین و گرایش به سلفی-تکفیری موثر بوده است. همچنین، عوامل خارجی، عوامل ملی و نهایتا، عوامل فردی در گسترش جریان سلفی-تکفیری در مناطق کردنشین دخیل هستند.