نگرش کیفی به علل و زمینه های فردی و اجتماعی اقدام به خودکشی (مطالعه موردی شهر سنندج)

از آنجا که توجه به زندگی اجتماعی یکی از اساسی ترین

خودکشی امروزه، مسئله ای بسیار بااهمیت در سلامت عمومی افراد جامعه هست که توجه جامعه جهانی را به خود معطوف نموده است. هدف این پژوهش پاسخ به این پرسش است که، درک مشارکت کنندگان از پدیده خودکشی و زمینه های اقدام به آن چیست؟

روش تحقیق کیفی از نوع گراندد تئوری است. مشارکت کنندگان پژوهش شامل 15 نفر از مردان و زنان مجرد و متاهلی هستند که به صورت هدفمند انتخاب شدند و تعیین حجم نمونه با رسیدن به مرحله اشباع داده ها تعیین گردید.

پارادایم محوری، " محرومیت چندبعدی " و "محوری جاافتادگی فرهنگی" به عنوان پدیده های محوری و در نهایت، پدیده هسته ای، " استیلای محرومیت " برای بیان مسئله هسته ای پژوهش انتخاب گردید.

بی توجهی جامعه چه خانواده و چه اطرافیان و حتی احساس بی توجهی از سوی حاکمیت، فرد را دچار احساس تنهایی و طردشدگی نموده و اگر این احساس شدت یابد در کنار عوامل دیگر می تواند منجر به اقدام به خودکشی شود. بنابراین، آموختن مهارت های گفتگو و طرح و حل مسئله به افراد جامعه، می تواند مانعی برای اقدام به بخش اعظمی از خودکشی ها گردد.