سنتز و شناسایی دیمریل ایزوسیانات (DDI) با استفاده از روش نوآرایی کورتیوس

دی مریل دی ایزوسیانات (DDI) یک دی ایزوسیانات الیفاتیک هست که خواص منحصر به فردی از خود نشان می دهد. جهت پخت پیشرانه های جامد بر پایه HTPB  از عوامل پخت ایزوسیاناتی  استفاده می شود که ترکیب دی مریل دی ایزو سیانات (DDI) یکی از عوامل پخت پر کاربرد در این نوع پیشرانه ها است. انتخاب نوع و میزان عامل پخت یا تسریع کننده پخت یکی از عواملی می باشد که روی خواص نهایی پیشرانه کامپوزیتی تاثیرگذار است. دی ایزوسیانات ها به عنوان عامل پخت در سیستم پیشرانه های جامد مرکب برپایه HTPB مورد استفاده قرار می گیرند. در این پژوهش تاثیر فاکتورهای مختلف در سنتز دی مریل دیمر ایزوسیانات (DDI) طی یک روش سه مرحله ای بهینه سازی شده است. بدین ترتیب، در مرحله ی اول، واکنش دیمر اسید با اتانول در دمای 85 درجه سلسیوس منجر به تهیه محصول دیمر استر با راندمان بالا شد. در مرحله دوم و سوم، دیمر هیدرازید سنتز شد سپس آزیداسیون با استفاده از سدیم نیتریت که منجر به سنتز  آسیل ازید می شود انجام شد و پس از آن، به وسیله نوآرایی کورتیوس محصول مورد نظر با راندمان 90% درصد سنتز شد. محصول بدست آمده با این روش معایب روش فسژن را ندارد  و راندمان کلی واکنش بالا است.