میانگین زمان تداوم تغییرات الکتروکاردیوگرافی در بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار

بر اساس برخی منابع تداوم تغییرات الکترو کاردیوگرافی به مدت بیش از 12 ساعت بعد ازکنترل درد می تواند نشانه سکته قلبی بدون موج Q باشد.
مطالعه به منظور ارزیابی میانگین مدت زمان تداوم تغییرات ایجاد شده در الکتروکاردیوگرافی بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار انجام شد.
مطالعه به صورت مقطعی در سال1380 انجام شد. افراد مورد مطالعه 34 نفر بودند که از میان بیمارانی که با تشخیص آنژین ناپایدار در بخش سی‎سی‎یو بیمارستان نور اصفهان بستری شده بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. معیار انتخاب بیماران تغییرات جدید قطعهST و موج T در الکتروکاردیوگرافی و رد شدن سکته قلبی حاد توسط آزمایش‎های آنزیمی نظیرCPK-MB, LDH وTotal CPK بود. افراد دارای سندرم ولف پارکینسون وایت، بیماری های غدد بزاقی، مصرف داروهای ضد آریتمی و ضدآنژینی، بلوک شاخه ای چپ، مصرف دیژیتال و اعمال جراحی اخیر (که همگی ممکن است باعث تغییرات موج T و قطعهST شوند) از مطالعه خارج شدند. بیماران پس از ترخیص تا 3 ماه بعد پیگیری شدند.
میانگین مدت زمان تغییرات الکتروکاردیوگرافی در این بیماران 28.65±7 روز بود. میانگین تداوم تغییرات قطعهST 14.7±24 روز و میانگین تداوم تغییرات موج T، 30.1±38 روز بود. حداقل تداوم تغییرات الکتروکاردیوگرافی در بیماران 1روز و حداکثر آن 90 روز بود. 8 بیمار آنژیوگرافی شدند که 7 نفر از آنها آنژیوگرافی غیر طبیعی داشتند. آزمون آماری همبستگی رابطه معنی داری بین زمان باقی‎ماندن تغییرات الکتروکاردیوگرافی و شدت گرفتاری عروق کرونر و همچنین میزان بروز عوارض بعدی نشان نداد.
باقی‎ماندن تغییرات در الکتروکاردیوگرافی ممکن است در مراجعه‏ های بعدی بیماران موجب اشتباه های تشخیصی شود. لذا دراین گونه موارد باید به علائم بالینی توجه بیش‎تری نشان داد و از سایر روش های تشخیصی پیرابالینی کمک گرفت.