مقایسه اثربخشی درمان عاطفه هراسی و درمان هیجان مدار بر بازداری هیجانی زنان با رضایت زناشویی پایین

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان عاطفه هراسی و درمان هیجان مدار بر بازداری هیجانی زنان با رضایت زناشویی پایین بود.

پژوهش حاضر جزء طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون -پس آزمون-پیگیری سه گروهی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را زنان دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1400 تشکیل دادند. برای نمونه گیری نخست با افراد داوطلبی که توسط مرکز مشاوره معرفی شده بودند، مصاحبه و پرسشنامه رضایت زناشویی به عنوان آزمون غربالگری اجرا شد. بعد از بیان اهداف و روند اجرایی پژوهش و بررسی شرایط ورود از میان زنان واجد شرایط 45 نفر به تصادف انتخاب و در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) به تصادف گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بازداری هیجانی باکر و همکاران (2007) بودند. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج تحلیل داده ها نشان داد که درمان هیجان مدار و درمان عاطفه هراسی در شرکت کنندگان گروه های آزمایشی به نسبت گروه کنترل تاثیر معناداری بر بازداری هیجانی در زنان دارای مشکلات زناشویی داشت.

همچنین میزان کاهش در گروه مبتنی بر درمان هیجان مدار در مولفه سرکوبی در بازداری هیجانی بیشتر از گروه درمان عاطفه هراسی بود.