ارائه مدلی برای تبیین رفتار ناسالم و متضاد با سیره اسلامی و بی تفاوتی سازمانی منابع انسانی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه پیام نور)

در این پژوهش؛ محققین قصد دارند، با استفاده از رویکرد کیفی تحلیل تم به بررسی علل پیدایش بی تفاوتی سازمانی پرداخته و با استفاده از رویکرد کمی مدلسازی ساختاری تفسیری به ارائه مدل بی تفاوتی سازمانی در دانشگاه پیام نور بپردازند.

روش تحقیق آمیخته (کمی، کیفی) و جامعه آماری؛ خبرگان، اساتید و مدیران دانشگاهی است که نمونه گیری به روش غیر تصادفی هدفمند (قضاوتی) با استفاده از اصل اشباع 25 نفر در نظر گرفته شده است. گردآوری داده ها از طریق بررسی ادبیات تحقیق در زمینه بی تفاوتی، مصاحبه های نیمه ساختار یافته و پرسشنامه ماتریس خودتعاملی ساختاری انجام شده که روایی و پایایی آن مورد سنجش و تایید قرار گرفت. روش تحلیل داده ها؛ کدگذاری نظری با استفاده از تحلیل تم و با استفاده از روش الگوسازی ساختاری تفسیری و تکنیک MICMAC انجام پذیرفت.

نتایج به استخراج 220 کد باز، 26 مضمون پایه و 6 مضمون سازمان دهنده بی تفاوتی، تحت عناوین؛ "عوامل مدیریتی" ، "عوامل انگیزشی" ، "عوامل ساختاری " ، "عوامل برون سازمانی" ، "عوامل فرهنگی" و "عوامل فردی" منتج گردید. سپس این عوامل در چهار دسته سطح بندی و با در نظر گرفتن ماتریس در دسترس پذیری نهایی، مدل نهایی بی تفاوتی سازمانی منابع انسانی ترسیم گردید.

عوامل فرهنگی، ساختاری و برون سازمانی، همانند سنگ زیربنایی مدل بی تفاوتی عمل کرده و بی تفاوتی از این متغیرها شروع و به سایر متغیرها سرایت می کند. همچنین عوامل انگیزشی بیشترین تاثیر را بر بی تفاوتی سازمانی در دانشگاه پیام نور دارد.