تاثیر سیستم های مختلف تربیت تاک بر عمر انبارمانی میوه انگور رقم سفید بی دانه

در این پژوهش به‏منظور حفظ کیفیت میوه انگور در دوره انبارمانی، اثر سیستم تربیت تاک و زمان انبارمانی بر برخی صفات میوه انگور از قبیل درصد آلودگی حبه، درصد ریزش حبه، میزان قهوه‏ای شدن حبه، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، فنل کل و میزان فعالیت آنزیم‏های پراکسیداز، پلی‏فنل‏اکسیداز و فنیل‏آلانین‏آمونیالیاز در دوره انبارمانی بررسی شد. آزمایش به‏صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو عامل سیستم تربیت تاک (خزنده، پرگولا و کوردون) و زمان انبارمانی (صفر، 20، 40 و 60 روز پس از انبارمانی) با سه تکرار در طی سال‏های 97-1396 انجام شد. پس از انتقال میوه‏ها به سردخانه با دمای 4+ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85-90 درصد و نگهداری به مدت دو ماه برخی صفات میوه انگور طی روزهای مختلف پس از انبارمانی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر زمان انبارمانی بر میزان قهوه‏ای شدن حبه در سطح احتمال یک درصد معنی‏دار شد. همچنین، اثر بر‏همکنش سیستم تربیت تاک و زمان انبارمانی بر میزان اسیدیته قابل تیتراسیون و سایر ویژگی‏های اندازه‏گیری شده، به‏ترتیب درسطح احتمال پنج درصد و یک درصد معنی‏دار شد. به‏طورکلی نتایج نشان دادند که سیستم تربیت کوردون بهترین اثر را در حفظ صفات میوه انگور در طی دوره انبار مانی نسبت به سایر روش های تربیت داشت.