اثربخشی اسکما تراپی مبتنی بر ذهنیت و سینمادرمانی در درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی برای کسب امنیت به سختی از رفتارهای اجتنابی خود دست می کشند و منفعل هستند، بنابراین می توان چالش زیادی در درمان ایجاد کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی اسکما تراپی مبتنی بر ذهنیت و سینمادرمانی در درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع تک آزمودنی با طرح خط پایه چندگانه و پیگیری سه ماهه است. جامعه آماری شامل کلیه افراد 20 تا 35 ساله بودند که در بازه زمانی 01/11/1399 تا 15/04/1400 به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آرمانا در شهر تهران مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود، به این صورت که 4 نفر از مراجعه کنندگان با تشخیص روانپزشکی اختلال شخصیت اجتنابی که با استفاده از پرسشنامه چندمحوری بالینی میلون و مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت، انتخاب شدند، در فرایند درمان قرار گرفتند. شرکت کنندگان در موقعیت های خط پایه، مداخله و دوره سه ماهه پیگیری به پرسشنامه میلون پاسخ دادند. مداخله درمانی در 34 جلسه 60 دقیقه ای برگزار شد. برای تحلیل داده ها از روش ترسیم نمودار، درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد.

پیگیری سه ماهه نشان داد که نمرات شرکت کنندگان در اختلال شخصیت اجتنابی نسبت به خط پایه کاهش داشت. همچنین اندازه اثر به دست آمده به ترتیب برابر 41/2-، 59/2- ،55/7- و 31/3-، بیانگر نقش موثر روش درمانی در کاهش علائم اختلال شخصیت اجتنابی است (05/0P<).

ترکیب اسکما تراپی متمرکز بر ذهنیت و سینمادرمانی در کاهش علائم اختلال شخصیت اجتنابی موثر می باشد.