بررسی رابطه بین نقدینگی تجهیز منابع وجوه و خطر پذیری در صنعت بانکداری ایران: شواهدی از بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نقدینگی، تجهیز منابع وجوه و خطرپذیری در صنعت بانکداری ایران می باشد. جامعه ی آماری مورد مطالعه، شامل بانک های پذیرفته شده در بورس تهران و قلمرو زمانی تحقیق از سال 1389 تا سال 1398 است. روش پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بوده که برای انجام فرضیه های پژوهش از روش تجزیه و تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره و نرم افزار اقتصادسنجی ایویوز استفاده شده است. به طور کلی، نتایج آزمون مدل رگرسیونی اول نشان داد که به غیر از متغیرهای نسبت وام، نسبت حقوق صاحبان سهام و نسبت سپرده به کل دارایی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر قدرت خلق نقدینگی تاثیر معناداری دارند. نتایج آزمون مدل رگرسیونی دوم نیز نشان داد که به غیر از متغیرهای نسبت سپرده به کل دارایی و حاشیه سود بانکی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر نسبت دارایی موزون به خطر بانک تاثیر معناداری دارند. نتایج آزمون مدل رگرسیونی سوم نشان داد که به غیر از متغیرهای نسبت وام ، نسبت حقوق صاحبان سهام و نسبت سپرده به کل دارایی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر خطر کلی بانک تاثیر معناداری دارند. نتایج آزمون مدل رگرسیونی چهارم پژوهش به دلیل عدم امکان بررسی و برآورد تجربی، با توجه به اینکه داده های گردآوری شده در دوره زمانی انتخاب شده وجود نداشت، نتایجی هم برای آن ارایه نشده است. نتایج آزمون مدل رگرسیونی پنجم نیز نشان داد که به غیر از متغیرهای نرخ رشد تولید ناخالص داخلی و عملیات بازار بین بانکی و نسبت سپرده به کل دارایی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر انحراف معیار بازده سهام تاثیر معناداری دارند.