بررسی اثر کودهای زیستی بر برخی ویژگی های کمی و کیفی گل همیشه بهار (Calendula officinalis L.)

استفاده از کودهای زیستی و تغذیه متعادل گیاه به عنوان مهم ترین عوامل حاصلخیزی خاک، از اولویت های اصلی کشاورزی پایدار است. به منظور بررسی اثر کودهای زیستی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی گل همیشه بهار، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 14 تیمار شامل "ازتوباکتر"، "آزوسپیریلوم"، "سودوموناس"، "تیوباسیلوس"، "ازتوباکتر + آزوسپیریلوم"، "ازتوباکتر + سودوموناس"، "آزوسپیریلوم + تیوباسیلوس"، "آزوسپیریلوم + سودوموناس"،"تیوباسیلوس + سودوموناس"،"تیوباسیلوس + ازتوباکتر"، "ازتوباکتر + آزوسپیریلوم + تیوباسیلوس"، "ازتوباکتر + آزوسپیریلوم + سودوموناس"، "آزوسپیریلوم + سودوموناس + تیوباسیلوس"، "ازتوباکتر + آزوسپیریلوم + سودوموناس + تیوباسیلوس" و سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا مجتمع آموزش عالی نهاوند در سال 1402 انجام شد. نتایج نشان داد که بالاترین میزان فنل (86/1 میلی گرم اسید گالیک بر گرم عصاره) و فلاونوئید (54/5 میلی گرم روتین بر گرم عصاره) در تیمار ترکیبی تیوباسیلوس و ازتوباکتر به دست آمد. بیشترین قطر ساقه (48/17 میلی متر) در تیمار ترکیبی ازتوباکتر و سودوموناس ایجاد شد. بیشترین قطر طبق (19/15 میلی متر) در تیمار سودوموناس به دست آمد. بیشترین ارتفاع بوته (28 سانتی متر) با کاربرد کود زیستی ازتوباکتر ایجاد شد. بیشترین تعداد شاخه فرعی، تعداد گل در بوته، وزن تر و خشک گل در تیمار ترکیبی آزوسپیریلوم و سودوموناس به دست آمد. در نهایت می توان گفت کاربرد کودهای زیستی علاوه بر بهبود ویژگی های کمی و کیفی گل همیشه بهار، راهکاری موثر در راستای دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار می باشد.