بهینه سازی مساله قابلیت اطمینان- افزونگی با استفاده از استرتژی فعال و ذخیره-سرد با رویکرد اعدادفازی مثلثی

امروزه با پیچیده تر شدن سیستم ها مفهوم قابلیت اطمینان و بهینه سازی مورد پژوهش و بررسی قرار گرفته است. در مراحل اولیه ی طراحی سیستم بسیاری از ویژگی های سیستم عدم قطعیت همراه است. از ان جا که استفاده از رویکرد احتمالی در حل مسائل قابلیت اطمینان دارای محدودیت هایی است و لذا استفاده از رویکرد فازی برای حل مسائل بهینه سازی قابلیت اطمینان بسیار کاراتر است. یکی از راه های بهینه سازی قابلیت اطمینان تخصیص افزونگی است. در پژوهش حاضر، مساله ی تخصیص قابلیت اطمینان - افزونگی با دو استراتژی فعال و استراتژی ذخیره- سرد با رویکرد اعداد فازی مثلثی در استفاده از پارامترهای توابع خرابی و محاسبه ی قابلیت اطمینان مورد بررسی قرار گرفته است. برای حل مساله ی فوق از الگوریتم ژنتیک استفاده گردیده است. نتایج حاصل با نتایج حاصل از حل به روش دقیق مقایسه شده و از نتایج حاصل از حل مدل قطعی بسیار کاراتر است.