ارتباط هیپرتروفی تنه عصبی در نمونه بیوپسی رکتوم با طول روده آگانگلیونیک در کودکان مبتلا به بیماری هیرشپرونگ مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان تهران طی سال های 1390 الی 1396

بیماری هیرشپرونگ یک بیماری حرکتی دستگاه گوارش هست که به دلیل نقص در مهاجرت سلول های عصبی در طول تکامل دستگاه گوارش ایجاد می شود که سبب انسداد عملکردی می گردد. تشخیص این بیماری با بیوپسی رکتوم و فقدان گانگلیون و هیپرتروفی تنه عصبی در قطعه درگیر می باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی ارتباط هیپرتروفی تنه عصبی در نمونه بیوپسی با طول روده فاقد گانگلیون انجام شد.

این مطالعه مقطعی، برروی بیماران هیرشپرونگ که به مرکز طبی کودکان تهران طی سال های 1390 الی 1396 مراجعه کرده اند، انجام گرفته است. خصوصیات دموگرافیک بیماران از جمله سن، جنس، نوع عمل جراحی، طول قطعه درگیر طی جراحی ثبت شده، لام پاتولوژی بیماران از نظر اندازه قطر و تعداد تنه عصبی ثبت شده و ارتباط بین قطر تنه عصبی در قطعه فاقد گانگلیون با طول روده فاقد گانگلیون مورد بررسی قرار گرفت. برای داده های تحلیلی از آزمون کای اسکویر و آزمون دقیق فیشر استفاده شد.

تعداد 25 کودک مبتلا به بیماری هیرشپرونگ برحسب جنس و سن مورد بررسی قرار گرفتند، پسرها بیشترین فراوانی را داشتند و عمده بیماران (7 -28% موارد) را نوزادان (تا یک ماه) تشکیل می دهند. بیشترین محل درگیری طبق انتظار رکتوسیگمویید بود. از تعداد 25 بیمار 6 بیمار دارای تنه عصبی کمتر از 40 میکرومتر بودند که از این تعداد فقط 2 بیمار درگیری کل کولون داشتند. هیچ ارتباطی بین قطر تنه عصبی و سن و جنس و طول روده درگیر یافت نشد.

این فرضیه که میزان هیپرتروفیه شدن تنه عصبی می تواند با درگیری وسیع تر روده و بالاتر بودن منطقه انتقالی (Transition Zone) همراه باشد، تایید نشد، همچنین ارتباطی بین تعداد تنه عصبی موجود در نمونه بیوپسی رکتوم و طول درگیری نیز یافت نشد. با این حال همچنان با توجه به نتایج می توان گفت که در بیماری هیرشپرونگ هیپرتروفی شدن تنه عصبی در نمونه پاتولوژی در قطعه آگانگلیونی دیده می شود.