کاربرد تکنیکهای جدید برای طبقه بندی و تحلیل مخاطرات ژئومورفولوژی در گسترش شهر تبریز

تبریز دارای تنگناهای خاصی در توسعه فیزیکی است. از نقطه نظر ژئومورفولوژی، شهر در توسعه فیزیکی با مشکلاتی مانند: زمین لرزه، حرکات دامنه ای و سیلاب مواجه می باشد. در این مقاله مخاطرات ژئومورفولوژی شهر بررسی شده است. هدف از چنین مطالعه ای طبقه بندی کردن مناطق پایدار و ناپایدار شهر تبریز است. برای دستیابی به این هدف از سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS، مدل ارتفاعی رقومی شده DEM و شاخص نرمال شده پوشش گیاهی NDVI در طبقه بندی استفاده شده است. همچنین برای افزایش دقت داده های مورد نیاز از تصاویر ماهواره ای نوع TM استفاده شده است. بنابراین از ترکیب تمامی اطلاعات در محیط GIS، نقشه های محدودیت توسعه شهر و نواحی مخاطره آمیز تهیه شد. لازم به ذکر است که نقشه ها در دو گروه قابل طبقه بندی می باشد:الف) نقشه ناهمواری های شهر و حومه؛ ب) نقشه های مخاطرات ژئومورفولوژیکی توسعه شهر مانند: نقشه مخاطرات هیدرولوژی، محدودیتهای پوشش طبیعی زمین، ناپایداری های مربوط به شرایط لیتولوژی و پراکنش گسلها در شهر و حومه.
نقشه های ذکر شده در برنامه ریزی توسعه قابل استفاده می باشد. نتایج نشان می دهد که کرانه های مهرانه رود، نواحی باغمیشه و ولیعصر از مناطق مخاطره آمیز تبریز محسوب می شوند. با این حال مخاطرات زمین لرزه در شهر و حومه به دلیل پراکنش گسلها در تمامی شهر برابر است.