پایش مکانی خشکسالی سالهای 1377 - 1378 تا 1379 - 1380 استان تهران با استفاده از شاخص های EDI، SPI، DI و سیستم اطلاعات جغرافیایی

طی سالهای 1377-1378 تا 1379-1380 استان تهران شاهد شدیدترین خشکسالی های دهه های اخیر بوده که بررسی گستره و تحلیل درباره آن لازم است. لازم به ذکر است که برای این تحلیل استفاده از شاخصهای خشکسالی می تواند مؤثر باشد. این شاخصها در واقع بیان کمی بلیه طبیعی خشکسالی بوده تا امکان ارزیابی آن را در مقیاسهای مختلف زمانی و مکانی ممکن سازند. در تحقیق حاضر برای پایش خشکسالی این دوره و تهیه نقشه های آن از سه شاخص DI، SPI، EDI و تکنیک سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS استفاده شده و به این منظور اطلاعات 43 ایستگاه در سطح استان به کار رفته است. نتایج نشان داد که DI نسبت به بارندگی نوسانهای شدیدی داشت، ضمن اینکه هماهنگی زمانی و مکانی مناسبی بین نتایج آن قابل مشاهده نمی باشد. همچنین شاخصSPI در مقیاس ماهانه واکنش کافی به کمبود ریزشها از خود نشان نمی دهد. اما شاخص جدید EDI در مجموع عکس العمل مناسبی را نسبت به خشکسالی ها داشته و پیوستگی منطقی بین نتایج آن قابل مشاهده است.