تاثیر هیدرولوژی و محیط جغرافیایی بر استقرارهای باستانی حوزه زهک سیستان

تاثیر عناصر و پدیده های جغرافیایی بر انسان و زندگی او فراوان است. این تاثیرات را می توان حداقل بر جذب و دفع گروه های انسانی، نوع و شکل سکونتگاه، محوطه های استقراری و جابه جایی آن، میزان بهره وری از منابع طبیعی، جمعیت و... مشاهده کرد.
در این مقاله سعی شده است تا بر اساس بررسی های باستان شناسی که در حوزه زهک سیستان صورت گرفت به نقش جغرافیا و به خصوص هیدرولوژی در شکل گیری و نابودی تمدنهای مختلف سیستان و حوزه زهک پرداخته شود. تاسیس تاریخ استقرار، زمان ترک محوطه ها و مجموعه علل آن در هر یک از محدوده های مطالعه شده، از مهمترین اهداف در پژوهش مورد نظر است.
روش بررسی به صورت پیمایش میدانی و سیستماتیک انجام شد. در این روش نمونه های شاخص فرهنگی (سفال) جمع آوری شد؛ سپس مطالعات باستان شناسی روی آنها انجام گرفت.
نتایج حاصل از این بررسی موجب شد تا شاخص انگاره های زیستی و استقراری این منطقه ابزار لازم را در بازسازی محیط جغرافیایی آن در دوره های مختلف زمانی (پیش از تاریخ، دوران تاریخی و دوران اسلامی) فراهم سازد.