بررسی مزیتهای نسبی و اولویت بندی بازارهای هدف عسل صادراتی ایران

ایران از دهه های گذشته جزو صادرکنندگان عسل بوده، ولی هیچ گاه نتوانسته است جایگاه ویژه و مناسبی برای خود کسب کند. بررسی آمار صادرات کشور طی سالهای گذشته نشان دهنده نوسانهای چشمگیر در صادرات این محصول و سهم آن در بازار جهانی بوده است.
هدف از این مطالعه، بررسی مزیت نسبی ایران و کشورهای جهان در تجارت عسل است تا ضرورت ماندگاری یا خروج ایران از این بازار مشخص شود. همچنین به عنوان هدف دوم کوشش می شود، با ارایه فهرستی از بازارهای هدف بالقوه برای صادرکنندگان کشور، کمکی هر چند اندک به صادرکنندگان ایرانی شود تا بتوانند جایگاه مناسبتری در بازارهای جهانی کسب کنند.
اصلی ترین کشورهای واردکننده عسل از ایران طی دوره 1997-2003 ترکیه، امارات متحده عربی، آذربایجان، کویت، عربستان سعودی، قطر ولی بازارهای هدف بالقوه ایران در صادرات عسل عبارت از کشورهای آلمان، عربستان سعودی، امریکا، ژاپن، لیبریا بوده است.
نتایج بررسی ها نشان می دهد کشورهای برزیل، پرو، پاکستان، نپال، پرتغال در تولید عسل در سال 2003 از مزیت نسبی برخوردار بوده اند و مقدار شاخص آنها طی دوره 1984-2003 افزایشی و دارای بیشترین تغییر بوده است. ولی ایران در گروه کشورهایی قرار داشته که در سال 2003 مزیت صادراتی نداشته اند، اما مقدار شاخص آن طی دوره یاد شده در میان این کشورها بیشترین تغییر را داشته است.