استناد به منابع دیجیتال در پژوهش های اسلامی

امروزه، وضعیت پژوهش تفاوت های زیادی با گذشته پیدا نموده است. یکی از ویژگی های پژوهش در عصر حاضر، اهمیت میزان مستند بودن متن پژوهشی است. کتب و مقالات برای اینکه یک اثر پژوهشی به حساب آیند و در محافل علمی مورد توجه قرار گیرند، باید دارای منابع علمی و حتی الامکان منابع دست اول باشند. ضمن اینکه این استناد باید به صورت استاندارد در متن پژوهشی مورد اشاره قرار گیرد و نشانی دهی شود تا هم حقوق مولف متن اصلی رعایت شده باشد و هم مطالعه کنندگان بتوانند به راحتی به منبع اصلی مراجعه کرده، صحت و سقم این نقل را بیازمایند.
اگر کتابی مجددا حروف چینی و چاپ شود، دیگر با چاپ قبلی متفاوت است و محققانی که به کتاب ارجاع می دهند، باید به چاپ آن نیز اشاره نمایند. به همین دلیل است که در روش استاندارد ارجاع به کتاب، چاپ و شماره صفحه اهمیت دارد و نه  عنوان باب و فصل و یا پاراگراف.
این اهمیت در مطالعات اسلامی نیز همانند دیگر رشته های علمی وجود دارد. ضمن آنکه موضوع دقت در استناد در برخی رشته ها حساس تر از سایر رشته ها می باشد؛ به عنوان مثال، محققان رشته حدیث که از اهمیت ویژه ای در میان سایر علوم اسلامی برخوردار است، نسبت به صحت نقل های حدیثی نگرانی بیشتری دارند. گاه تبدیل یک واو به فاء و یا من به عن، باعث اختلاف برداشت از حدیث و یا ایجاد اغلاق در سند یا متن می گردد. بارها اتفاق افتاده که یک عبارت در چاپ های مختلف به شکل های متفاوت نقل شده است. از این رو، پژوهشگرانی که با حدیث سر و کار دارند، در صددند تا مطالب خود را به دقیق ترین کتب و صحیح ترین چاپها مستند سازند و در مواردی، جهت کسب اطمینان بیشتر، به چاپ های متفاوت و نسخه های گوناگون خطی یک کتاب مراجعه نمایند.