ارتباطات و آوارگی قومی بازنگری مفهوم «ملی»، در ارتباطات «فراملی»

مقاله حاضر به قلم کریم اچ. کریم به مبحث جدیدی در ارتباطات اختصاص دارد که به بررسی رسانه ها و ارتباطات آوارگان قومی می پردازد.
در این مقاله نویسنده ابتدا نشان می دهد مهاجرت و آوارگی قومی در جستجوی معیشت و امنیت از دیرباز در تاریخ بشر وجود داشته است و مهاجران همواره خواهان حفظ ارتباط خود با جامعه مادر بوده اند. این میل به خصوص در نسل اول هرگروه مهاجر قوی تر بوده است.
از زمان ظهور استعمار، مرزبندی های کشورهای جنوب تحت تاثیر تقسیم جهان در میان استعمارگران قرار داشته و وسایل ارتباطی (راه ها و فناوری های ارتباطی) که استعمارگران در کشورهای استعمارزده ایجاد یا وارد کرده اند، بیشتر برای دستیابی آسان مراکز استعماری به مناطق استعمارزده بوده است.
ازسوی دیگر وسایل ارتباطی نوین ارتباط آوارگان قومی پراکنده در سراسر جهان را با یکدیگر آسان کرده و فناوری های نوین ارتباطی، ارتباط میان آوارگان قومی را از شکل جمعی (توده ای) به شکل ارتباط گروه های خاص تغییر داده است.
گرچه میزان دسترسی مهاجران به فناوری های جدید ارتباطی یکسان نیست و از طرفی تمام موضوعات پوشش داده نمی شوند ارتباطات فراملی آوارگان قومی، انحصارگرایی دولت های ملی را تضعیف می کند و مفهوم جدیدی از ملی گرایی ارائه می دهد که در میان مرزهای ملی جای می گیرد.
آنچه در این مقاله جلب توجه می کند اشاره به گروه جدیدی از متفکران و ارتباط گران متعلق به آوارگان قومی است که اشکال موجود ارتباطات و محصولات فرهنگی را از کشورهای شمال به کشورهای جنوب روانه می شود به چالش می گیرند.