تاملی در بحث انسان «انسان؛ موضوع توسعه»

با پشت سرگذاردن شیوه های زندگی در اعصار پیشین و به کنار نهادن نگرشهای آن دوران به دنیای مادی، دروه جدیدی در تاریخ بشری آغاز گردید که هم سریع و هم بنیادی بود. این دوره بحث از «تغییر» را متحول نموده و علی رغم تنوع تغییرات، یک نوع دریافت خاص از «حیات» را جهانی کرده است. دریافت و فهمی که در پی تغییر دادن «آنچه که هست» در راستای تسلط مطلق آدمی بر جهان هستی می باشد. از زمانیکه رنسانس شروع شد تا قرن هجدهم که معروف به قرن روشنگری است، بتدریج موانع گسترش طرز تلقی جدید به حاشیه رانده شده اند. در قرن 19 قرن انتقاد نیز هر چند اندیشه های مخالف مجال بروز بیشتری یافتند ولی غلبه نیافتند، زیرا آموزه های دنیای جدید در حوزه های مختلف، منشاء تحولات عدیده ای شده بودند. اگر بخواهیم دوره جدید را بر اساس شروع یک سری روندهای نو در سیاست، اجتماع و اقتصاد، شناسایی و توصیف نماییم می توان گفت مطلوبیت های نوینی تحت عنوان «مدرن» در مقابل گذشته ناسازگار مخالفی بنام «سنت» قرار گرفتند.