بررسی ارتباط بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با وزن هنگام تولد نوزاد

حاملگی و زایمان تجربه بزرگی در زندگی یک زن محسوب می شود. بسیاری از عوامل خطر زا برای جنین میتوانند به مادر صدمه زنند و میزان مرگ و میر و عوارض مادری را بالا ببرند. از مهمترین عواملی که با مرگ و میر و عوارض نوزادی ارتباط دارد، وزن نوزاد است. بنابراین در اهمیت حیاتی تشخیص وزن جنین و کنترل آن در حین دوران بارداری جای هیچ گونه شکی باقی نمی ماند. با توجه به مطالعات و مشاهدات، ارتباط مستقیم سه متغیر ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با وزن هنگام تولد نوزاد، محرز می باشد. بر این اساس در تحقیق حاضر سعی شده که ارتباط بین این سه متغیر را با وزن هنگام تولد نوزاد به دست آورده و الگوی ارتباطی آن را تعیین نمود تا شاید بتوان روش مناسب جهت تخمین دقیق تر وزن جنین پیشنهاد کرد. اهداف تعیین شده در این مطالعه عبارتنداز: تعیین نمودن ارتباط ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر هر کدام جداگانه با وزن هنگام تولد نوزاد و سپس هر سه با هم. همچنین بررسی کردن تاثیر سن، شغل، تعداد حاملگی ها، زایمان ها و سقط های قبلی مادر، سن حاملگی، قد و وزن مادر، تغییرات وزن و شاخص توده بدنی در طول دوران بارداری، پرزانتاسیون جنین، قد، اندازه دور سر و قفسه سینه، جنس نوزاد و نیز اثر سن و وزن کودک قبلی بر روی این ارتباطات. پژوهش حاضر از نوع همبستگی، هم خوانی می باشد. در این پژوهش تعداد 1200 نفر از زنان بارداری که واجد شرایط بودند به طور تصادفی انتخاب شدند و سپس با حضور در بخش های زایمانی بیمارستان بعثت سنندج و شهید فیاض بخش کرج در مدت 2 سال به تکمیل برگه ثبت موارد قبل و بعد از زایمان نمونه گیری انجام گردید که از آن تعداد 1003 مورد در تحقیق شرکت داده شدند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که ارتباط معنی داری بین ارتفاع قله رحم و وزن هنگام تولد با ضریب همبستگی 0.723 (P=0.000 و t=33.133)، بین محیط شکم مادر و وزن هنگام تولد با ضریب همبستگی 0.530 (p=0.000 وt=19.770)، بین شاخص توده بدنی مادر و وزن هنگام تولد با ضریب همبستگی 0.25 (0p=0.00 وt=8.118) و همچنین بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر و وزن هنگام تولد با ضریب همبستگی 0.756 وجود دارد (p1=0.000 و t1=23.94)، (p2=0.000 وt2=10.58)، (p3=0.000 وt3=6.976). با توجه به آن که معادله خط ارتباط بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با خطای کمتر از 500 گرم از حساسیت 94.2% برخوردار است، لذا نتیجه می گیریم که می توان به عنوان یکی از روش های تخمین وزن بالینی از آن استفاده نمود.