پیش بینی حلالیت پلیمر - بتا - هیدروکسی بوتیرات در سیال فوق بحرانی CO2

باکتری رالستونیا -اتروفا (Ralstonia eutropha) قادر به تولید پلیمر زیست تخریب پذیر پلی- β- هیدروکسی بوتیرات به صورت درون سلولی است. به منظور کاهش قیمت PHB تولیدی، یکی از روش های موثر، پژوهش در خصوص فرایندهای نو، برای گسست دیواره سلولی است. در این میان استفاده از سیال فوق بحرانی، روشی مناسب برای جداسازی مولکول های زیستی است. مشکل عمده استفاده از سیال فوق بحرانی در مولکول های زیستی، به ویژه پلیمرها، اندازه گیری و پیش بینی حلالیت آنها در دما و فشارهای متفاوت در حلال های فوق بحرانی است. عدم وجود اطلاعات مربوط به پارامترهای انرژی بین مول کولی و ویژگی های بحرانی و فاکتورهای بی مرکزی، محققین را وادار ساخته در پیش بینی حلالیت پلیمرها به دنبال روش هایی باشند که حداقل وابستگی را به ویژگی های آنها داشته باشند. در این تحقیق از روش gE-EOS برای پیش بینی حلالیت PHB در فاز سیال فوق بحرانی CO2 و از نظریه های محلولهای با قاعده و فلوری هاگینز برای تابع انرژی مازاد گیبس استفاده شده است. نتیجه های به دست آمده در مقایسه با داده های آزمایشگاهی نشان می دهد که استفاده از پارامتر bغیرخطی از دقت خیلی خوبی برخوردار است.