ارزیابی روش های تشخیصی فنوتیپی جهت افتراق کاندیدا دابلی نینسیس از کاندیدا آلبیکنس

بررسی وجود کاندیدا دابلی نینسیس در بین جدایه های بالینی و بررسی روش های تشخیص افتراقی آن با کاندیدا آلبیکنس می باشد.
در این مطالعه 520 جدایه بالینی با استفاده از 5 روش فنوتیپی تشخیص افتراقی کاندیدا دابلی نینسیس از کاندیدا آلبیکنس در دو مرحله شامل مرحله تشخیص احتمالی و تشخیص قطعی (تکمیلی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله اول از بررسی رنگ کلنی در محیط کروم آگار کاندیدا، بررسی ایجاد کلامیدوکونیدی در محیط کازئین آگار و بررسی رشد در دمای 45 درجه سانتی گراد مورد استفاده قرار گرفت. جدایه های که در این مرحله خصوصیات کاندیدا دابلی نینسیس را بروز دادند در مرحله دوم از نظر جذب قندهای ترهالوز و گزیلوز و فعالیت آنزیم بتاگلوکوزیداز درون سلولی مورد بررسی قرار گرفتند.
از 520 جدایه مورد بررسی در مرحله اول 13 جدایه مشکوک به کاندیدا دابلی نینسیس شناسایی شدند. در مرحله دوم و با انجام آزمایشات تکمیلی در نهایت 5 جدایه به عنوان کاندیدا دابلی نینسیس شامل 4 جدایه واژن و یک جدایه ادرار شناخته شدند.
در این مطالعه شیوع کاندیدا دابلی نینسیس در واژن 1.33% و در ادرار 0.74% و در مجموع جدایه های بالینی 0.96% تعیین می گردد و باید گفت این گونه در عفونتهای انسانی از شیوع نادری برخوردار است. همچنین در بین روش های فنوتیپی جهت تشخیص افتراقی این دو گونه کاندیدا استفاده توام از محیط کروم آگار و بررسی آنزیم بتاگلوکوزیداز درون سلولی جهت جدایه های اولیه و تازه بدست آمده از نمونه های بالینی توصیه می گردد. در مورد جدایه هایی که از کشت های مجدد بدست می آیند روش های فنوتیپی توصیه نمی گردد.