شورای امنیت و تحول مداخلات بشر دوستانه پس از جنگ سرد

در حقوق بین الملل سنتی مداخلات بشر دوستانه تحت تاثیر امکان توسل به زور از سوی دولت ها بود. از اوایل قرن بیستم توسل به زور ممنوع شد و اصل عدم توسل به زور به یک اصل بنیادین در روابط بین الملل تبدیل شد. در دوره جنگ سرد حتی کمتر دولتی با توسل به اهداف بشر دوستانه مداخله خود را در سایر دولت ها توجیه می کرد. با پایان عصر جنگ سرد و تغییر ماهوی نظم و نظام بین المللی و وقوع بحران های مختلف اقدامات نوینی در قالب مداخلات بشر دوستانه صورت گرفته است. رویه های جدید در امور بین المللی در حال شکل گیری است که مسیر سیاست بین الملل، حقوق بین الملل و سیاست گذاری های ملی را وارد فرآیند جدیدی کرده است. این مقاله درصدد است تا با تامل در تحولات نظام بین المللی پس از پایان جنگ سرد، تغییر نگرش و عملکرد شورای امنیت سازمان ملل متحد نسبت به مسایل صلح و امنیت بین المللی، ماهیت بحران های مختلف در اقصی نقاط جهان و کارکرد برخی نهادهای منطقه ای راجع به مسایل حقوق بشر دوستانه را بررسی نماید.