بررسی ارتباط سطح تحول من، دلبستگی به خدا، و جهت گیری مذهبی در دانشجویان

پژوهش حاضر به منظور بررسی چگونگی ارتباط "تحول من" و سطح "تحول دینی" در قالب "دلبستگی به خدا" و جهت گیری مذهبی صورت گرفته است. 636 دانشجو با روش نمونه گیری خوشه ایدر دسترس از میان دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی انتخاب و آزمون تکمیل جمله (SCT)، مقیاس چند بعدی دلبستگی به خدا، مقیاس دلبستگی به مادر و مقیاس جهت گیری مذهبی (ROS) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش حاکی از رابطه منفی بین سطح تحول من و دلبستگی اجتنابی به خدا، ارتباط مثبت بین سطح تحول من و جهت گیری مذهبی درونی، و رابطه منفی بین جهت گیری مذهبی درونی و هر یک از ابعاد اضطرابی و اجتنابی دلبستگی به خدا بوده است. در مجموع، پژوهش حاضر نخستین تلاش در سطح جهانی در جهت بررسی و شناسایی حوزه های مطالعاتی زیر محسوب می گردد: 1. معرفی سازه تحول من به عنوان پیش نیاز دستیابی به تحول دینی؛ 2. معرفی نیاز دلبستگی به خدا و جهت گیری مذهبی درونی به عنوان پیش نیاز دستیابی به تحول من؛ 3. شناسایی نیاز دلبستگی متعالی و رفتار و باور دینی افراد در سطوح پیشرفته تحول من؛ 4. ارزیابی الگوی تطابقی فرضیه کرک پتریک و معرفی سازه تحول من به منظور ساماندهی به مطالب تحت پوشش آن؛ 5. ارزیابی و تایید تجربی فرضیه آلپورت در مورد شخصیت های تحول یافته و فرضیه لووینگر مبنی بر سرایت نفوذ تحول من به حوزه های مفهومی مجاور، در محدوده سازه های مورد مطالعه.