مقایسه سبک دلبستگی دانشجویان دارای جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی

هدف این مطالعه تبیین تفاوت "سبک دلبستگی بزرگسالان و ابعاد دلبستگی به خدا "در 389 نفر از دانشجویان دارای" جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی" بوده است. جهت برگزیدن افراد مذهبی برای گروه نمونه از مقیاس جهت گیری مذهبی اسلامی (بهرامی، 1378) و برای تعیین نوع جهت گیری مذهبی آزمودنی ها از مقیاس جهت گیری های مذهبی درونی و بیرونی (فگین، 1963)استفاده شده است. همچنین آزمودنی ها پرسشنامه هایی در خصوص سبک دلبستگی بزرگسالان (هزن و شیور، 1987) و دلبستگی به خدا را (کرک پاتریک و روت، 2002) تکمیل کردند. داده های دریافتی بر اساس آزمون های t مستقل، ضریب همبستگی پیرسن و رگرسیون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل نتایج نشان داد "دلبستگی ایمن " در دانشجویانی که دارای جهت گیری مذهبی درونی هستند بیش از دانشجویان دارای جهت گیری مذهبی بیرونی است به نحوی که دلبستگی ایمن بطور مستقیم و معنادار قدرت پیش بینی جهت گیری مذهبی درونی را دارا می باشد. سبک دلبستگی دوسوگرا درجهت گیری مذهبی بیرونی بطور معناداری بیش از گروهی است که جهت گیری مذهبی درونی دارند. اما از لحاظ دلبستگی اجتنابگر بین دو گروه مورد مقایسه تفاوت معنا داری مشاهده نشد.
علاوه بر این، افرادی که جهت گیری مذهبی درونی دارند در مقایسه با افراد دارای جهت گیری مذهبی بیرونی در مقیاس دلبستگی به خدا اجتناب و اضطراب کمتری (دلبستگی ایمن) را گزارش داده اند؛ بعد "اضطراب دلبستگی به خدا " بطور معکوس و معنادار پیش بینی کننده جهت گیری مذهبی درونی و بعد "اجتناب دلبستگی به خدا" بطور مستقیم و معنا دار پیش بینی کننده جهت گیری مذهبی بیرونی می باشد.