نقش مقابله مذهب و خوشبختی معنوی در تبیین سلامت روان

به منظور بررسی رابطه مقابله مذهبی و خوشبختی معنوی با سلامت روان نمونه ای با حجم 120 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران که به صورت تصادفی نظام دار انتخاب شدند به مقیاس مقابله مذهبی (پارگامنت، 2000) مقیاس خوشبختی معنوی (الیسون، 1983) و پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ، 1978) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی، رگرسیون و آزمون F انجام شد. متغیر پیش بین سبک مقابله مذهبی با دو سطح مثبت و منفی، خوشبختی معنوی و تحصیلات و متغیر ملاک، سلامت روان (کل)، شکایات جسمانی، اضطراب و بی خوابی، نارسا کنش وری اجتماعی و افسردگی بود. در الگوی تحلیل رگرسیون رابطه بین مقابله مذهبی مثبت و منفی، خوشبختی معنوی و تحصیلات و متغیرهای سلامت روان (کل)، شکایات جسمانی، اضطراب و بیخوابی، نارسا کنش وری اجتماعی و افسردگی بررسی شد. نتایج نشان داد که بین سبک مقابله مذهبی منفی و سلامت روان همبستگی معنادار p<0.01) و r = 0.32 (وجود دارد. ولی بین سبک مقابله مذهبی مثبت با سلامت روان رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بین خوشبختی معنوی با سلامت روان همبستگی معنادار)در سطح P<0.01 وr = 0.49) وجود دارد.