بررسی عفونت بیمارستانی در NICU بیمارستان طالقانی، سالهای 1380 و 1381

عفونت بیمارستانی مسول مرگ و میر نوزادان در بخشهای NICU می باشد. برای کاهش میزان بروز عفونت، محققین استراتژی هایی را پیشنهاد کرده اند که با موفقیت همراه بوده است. هدف مطالعه حاضر بررسی عفونت بیمارستانی در NICU و تعیین تاثیر استراتژی هایی مانند افزایش فضای NICU و اتخاذ روش های استاندارد پیشگیری، بر میزان بروز عفونت در فضای جدید می باشد.

این بررسی در 1380 به طور گذشته نگر و در سال 1381 (مکان جدید) به روش آینده نگر برروی نوزادانی که به دلایل مختلف در NICU بستری شده بودند، انجام شد. تغییرات اساسی در مکان جدید عبارت بودند از: افزایش فضا، نصب شیر های دستشویی بازویی، به کار بردن لوله تراشه های یکبار مصرف و تاکید جدی روی شستشوی دستها به روش استاندارد. در این مطالعه نوزادانی انتخاب شدند که در بدو بستری کشت خون منفی داشته و پس از 72 ساعت کشت خون آنها مثبت شده و علاوه بر آن علایم کلینیکی و یا آزمایشگاهی به نفع عونت سیستمیک داشتند. بیماران از نظر میزان بروز عفونت در سالهای مطالعه مقایسه شدند. بدین ترتیب تاثیر عوامل فوق بر میزان بروز عفونت مشخص شد.

از 285 نوازد بستری در سال 1380، 41 مورد (14.3%) و در سال 1381، از 298 مورد 24 نوزاد (8%) دچار عفونت بیمارستانی شدند. آمار نشان داد میزان بروز عفونت بعد از اجرای طرح کاهش یافته است(P<0.02).

رعایت اصول بهداشتی از جمله شستن دستها و افزایش فضای سرانه برای هر نوزاد از 1.5 متر مربع به 2.5 متر مربع، استفاده از لوله تراشه یکبار مصرف و استفاده از شیرهای دستشویی که با دست باز و بسته نشوند، سبب کاهش بروز عفونت در بخشهای NICU می گردد.