ارزیابی پارامترهای اسپرمی و زمان انتظار تا بارداری در 234 زوج بارور در شهر اصفهان

چکیده:
زمینه و هدف
مشخص نمودن حداقل های لازم هر یک از پارامترهای اسپرمی جهت باروری، در تشخیص و انتخاب روش درمانی مناسب زوج های نابارور از اهمیت بالایی برخوردار است. این مقادیر به صورت دوره ای توسط سازمان بهداشت جهانی اعلام می گردد. در حال حاضر تاکید بسیاری بر تعیین مقادیر پارامترهای اسپرمی به صورت ملی و منطقه ای وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی پارامترهای اسپرمی و زمان انتظار تا باروری، در زوج های بارور شهر اصفهان بود که در نتیجه آن مقادیر شاخص باروری در مورد هر یک از پارامترهای اسپرمی تعیین گردید.
روش بررسی
تعداد 234 نمونه اسپرمی مردان بارور که همسران آنها در زمان اجرای طرح باردار بوده اند (تیر 83 الی مرداد 84)، مورد آنالیز قرار گرفت. حجم نمونه، غلظت اسپرم، تعداد کل اسپرم، درصد اسپرم های متحرک و درصد مورفولوژی طبیعی اسپرم در هر نمونه ارزیابی شد. همچنین زمان انتظار تا باروری (برحسب ماه) نیز ثبت گردید. سپس اطلاعات حاصل توسط نرم افزار SPSS و با محاسبه OR مورد آنالیز آماری قرار گرفت و سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج
صدک 10 مقادیر حجم نمونه، غلظت، تعداد تقریبی کل اسپرمها، درصد اسپرم متحرک و درصد مورفولو‍‍ژی طبیعی در این مطالعه به ترتیب: ml1، 45میلیون در میلی لیتر، 75 میلیون، 57% و 28% بود. پارامترهای اسپرمی براساس زمان انتظار تا باروری به دو گروه کمتر و بیشتر از 6 ماه تقسیم شدند. سپس نسبت باروری درهر گروه و شانس باروری با درنظر گرفتن هر پارامتر محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که در مقادیر حداقل ارتباط معنی داری بین پارامترهای اسپرمی و شانس باروری در کمتر از 6 ماه وجود نداشت.
نتیجه گیری
با توجه به کمبود اطلاعات در زمینه پارامترهای اسپرمی مردان بارور در مناطق مختلف جهان، ارزیابی های منطقه ای در جهت جمعیت شناسی در هر نقطه از ارزش بالایی برخوردار است. در این میان ویژگی های ژنتیکی و آب و هوایی هر منطقه، به عنوان محیط زندگی افراد می تواند بر مقادیر پارامترهای اسپرمی تاثیرگذار باشد و از جمله می توان به موقعیت جغرافیایی شهر اصفهان اشاره نمود که در منطقه آب و هوایی گرم و خشک قرار دارد. این موضوع می تواند توجیه کننده میانگین حجم کمتر و میانگین غلظت بیشتر اسپرم در نمونه های اسپرمی افراد بارور در شهر اصفهان باشد
زبان:
فارسی
در صفحه:
513
لینک کوتاه:
magiran.com/p331475 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!