بررسی رابطه جمعیت حشره مولد گز انگبین با معیارهای گون گزی (Astragalus adscendens) در منطقه فریدونشهر اصفهان

بر اثر تغذیه حشره مولد گزانگبین (Cyamophila dicora) بر روی گون گزی (Astragalus adscendens)، به طور انحصاری در استان اصفهان نوعی مان به نام گزانگبین به دست می آید که برداشت آن از عرصه های طبیعی سابقه ای بس طولانی دارد. در این پژوهش ضمن تعیین مکان های پراکنش این گیاه در سه منطقه کلوسه، لاشخم و دره سیب از توابع شهرستان فریدون شهر، از طریق نمونه گیری تصادفی - سیستماتیک با استفاده از ترانسکت خطی، معیارهای بیولوژیکی شامل شدت تراکم حشره مولد گزانگبین، سطح تاج پوشش به متر مربع، درصد پوشش تاجی و درصد رطوبت موجود در اندام های گون گزی و معیار فیزیکی رطوبت خاک اندازه گیری شد و با استفاده از طرح آماری آشیانه ای و مدل رگرسیون خطی چندگانه روابط بین تراکم حشره با معیارهای بیولوژیکی و فیزیکی تجزیه و تحلیل گردید. بر اساس نتایج این پژوهش، تراکم حشره وابسته به سن، سطح پوشش تاجی و رطوبت سرشاخه گیاه است که در سنین بالاتر گون تراکم حشره افزایش می یابد. تحلیل رگرسیونی نشان داد که در مناطق کلوسه و لاشخم، سن گیاه ولی در منطقه دره سیب، درصد رطوبت سرشاخه و درصد رطوبت خاک مهم تر هستند. به عبارت دیگر هنگامی که رطوبت کافی باشد (مناطق کلوسه و لاشخم)، سن گیاه همراه با سطح پوشش تاجی در تراکم حشره و بالنتیجه تولید گزانگبین نقش موثری دارند ولی هنگامی که منطقه با خشکی مواجه شود (منطقه دره سیب)، عوامل رطوبت گیاه و رطوبت خاک نقش تعیین کننده ای در تولید گزانگبین خواهند داشت.