مطالعه نیازهای بوم شناختی گیاه سریش (Eremurus spectabilis) در استان خراسان

گیاه سریش با نام علمی Eremurus spectabiils M.B. گیاهی چند ساله از خانواده Liliaceae است. ریشه های این گیاه پس از خشک شدن به سادگی پودر شده و در مجاورت با آب چسبناک می شود. در این تحقیق نیازهای بوم شناختی گیاه و نیز رویشگاه های آن در استان خراسان مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین روابط خاک و گیاه، برخی خصوصیات فیزیکی شیمیایی خاک از قبیل بافت، اسیدیته، هدایت الکتریکی، میزان سدیم، پتاسیم، آهک و گچ تعیین گردید. زمین شناختی رویشگاه ها نیز با استفاده از نقشه های زمین شناسی و قابلیت اراضی و بازدید صحرایی مطالعه شد.
نتایج نشان دادند که دامنه ارتفاعی رویشگاه های این گونه از 900 تا 3000 متر در استان خراسان مشاهده می شود. این گیاه در اراضی کم عمق و سنگلاخی در تمام جهات جغرافیایی و شیب 12 تا نزدیک 70 درصد دیده می شود. نوسانهای میزان بارندگی در رویشگاه ها، از 200 تا 600 میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالانه بین 5 تا 15 درجه سانتیگراد متغیر است. بر اساس روش طبقه بندی اقلیمی دومارتن توسعه یافته، حدود 50 درصد رویشگاه ها در اقلیم نیمه خشک سرد قرار دارند. گونه فوق، خاکهای کم عمق و سنگلاخی با بافت لومی شنی تا لومی سیلتی بدون گچ با اسیدیته حدود خنثی که به خوبی زهکشی شده اند را ترجیح می دهد. پایین بودن هدایت الکتریکی (EC) خاک بیانگر مقاومت کمتر این گونه به شوری است. بررسی های زمین شناختی نشان دادند که بستر اصلی استقرار این گونه را زمینهای سنگلاخی و به ویژه سازندهای شیلی، سنگهای آهکی و آذرین حد واسط تشکیل می دهند.