بررسی تنوع گونه های گیاهی در ارتباط با عوامل فیزیوگرافیکی در منطقه جنگلی ده سرخ، جوانرود، استان کرمانشاه

تنوع گونه ای یکی از خصوصیات مهم جوامع زیستی است. تنوع ارگانیسم ها، اندازه گیری تنوع و آزمون فرض هایی درباره علل تنوع از جمله مسائلی هستند که مدت های مدیدی مورد علاقه اکولوژیست ها بوده اند. در این تحقیق تنوع گونه های گیاهی در منطقه جنگلی ده سرخ با برداشت 60 قطعه نمونه 256 متر مربعی و 240 قطعه نمونه 25/2 متر مربعی و محاسبه شش شاخص تنوع و یکنواختی(سیمپسون دوطرفه، شانون، هیل، پایلو، آلاتالو و ملیناری) در ارتباط با عوامل فیزیوگرافیکی (شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دهنده آن است که تنوع گونه ای در جهت های شمالی بیشتر بوده و همچنین تنوع گونه ای در شیب های کمتر از 30 درصد دارای بیشترین مقدار بوده است. عامل ارتفاع از سطح دریا با تنوع گونه ای رابطه معنی داری نداشت. با بررسی همبستگی تعداد گونه ها در قطعه نمونه با شاخص ها و همچنین روند و نقش شاخص ها در مراحل مختلف تجزیه و تحلیل، شاخص سیمپسون دو طرفه به عنوان شاخص مناسب در این گونه مطالعات پیشنهاد شد.