مقایسه اثرات هیستوپاتولوژیک عصاره مورد و سیلورسولفادیازین %1 بر بهبود زخم سوختگی درجه دوم در موش

گیاه مورد (Myrtus Communis) در طب سنتی مردم شمال ایران جهت درمان سوختگی به کار می رود.
مطالعه به منظور مقایسه اثر هیستوپاتولوژیک عصاره متانولی گیاه مورد و کرم سولفادیازین نقره %1 بر بهبود زخم سوختگی انجام شد.
این مطالعه تجربی بر روی 100 موش نر سفید صحرایی (در 4 گروه 25 تایی) انجام شد. پس از بی هوشی، به صورت یکنواخت در ناحیه پشت تمام موش ها به مساحت 4 سانتی متر مربع سوختگی درجه دوم ایجاد شد. درمان روزانه زخم های سوختگی در چهار گروه با استفاده از پماد عصاره گیاه مورد، پماد پایه مورد، کرم سیلورسولفادیازین %1 و نرمال سالین (گروه شاهد) انجام پذیرفت، سپس با تهیه برش های بافتی، تعداد فیبروبلاست‎ها، نوتروفیل ها و هجوم عروق خونی در روزهای 6، 12، 18، 24 و 30 پس از سوختگی بررسی شدند. داده ها با توجه به نوع توزیع با آزمون های آماری مجذور کای، کروسکال والیس، توکی و ANOVA تحلیل شدند.
با استفاده از عصاره گیاه مورد تعداد عروق خونی (48/1±87/9) و فیبروبلاست (2/2±62/23) بیش تری در محل بهبود سوختگی دیده شد و این اختلاف با بقیه گروه ها معنی دار بود (p<0.001). کرم سولفادیازین نقره %1 توانست تعداد نوتروفیل‎ها را در بافت افزایش دهد (p<0.001).
با توجه به یافته ها و عوارض کمتر و سهولت دستیابی به عصاره گیاه مورد، استفاده از فراورده های این گیاه در مطالعه های کارآزمایی بالینی پیشنهاد می شود.