انگیزه های شغلی از دیدگاه کارکنان و مدیران بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

تفاهم و توافق مدیران و کارکنان در اهمیت و اولویت انواع مختلف انگیزاننده های شغلی، زمینه لازم را برای ایجاد هماهنگی بین اهداف سازمان و کارکنان فراهم می آورد.
مطالعه به منظور تعیین اولویت های انگیزشی از نظر کارکنان و مدیران بیمارستان های آموزشی قزوین انجام شد.
در این مطالعه مقطعی 300 نفر از کل 1379 نفر کارکنان بیمارستان های آموزشی قزوین به صورت نمونه گیری چند مرحله‎ای و 96 نفر از مدیران سطوح مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تعیین اولویت های انگیزشی از پرسش نامه لارنس لیندال با 10 عامل و برای ارزیابی رضایت شغلی از پرسش نامه ای با 10 سؤال استفاده شد. داده ها با بهره گیری از آمار استنباطی تحلیل شدند.
از نظر کارکنان، عوامل "حقوق و مزایای کافی"، "شرایط مناسب برای کارکردن" و "امنیت شغلی" به ترتیب رتبه های اول تا سوم و عامل "احساس مشارکت و تعلق در انجام امور"در رتبه دهم قرار داشت. بر اساس حدس و پیش بینی مدیران از رتبه بندی انگیزاننده های شغلی کارکنان، عوامل "حقوق و مزایای کافی"، "امنیت شغلی" و "شرایط مناسب برای کارکردن" به ترتیب رتبه های اول تا سوم اهمیت قرار داشت. آزمون تی استودنت، در مقایسه اولویت بندی نظرات کارکنان و حدس و پیش بینی مدیران فقط در عامل "جالب بودن کار" تفاوت معنی دار نشان داد (008/0=p)، اما در سایر عوامل انگیزشی مورد مطالعه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در بررسی میزان رضایت شغلی کارکنان از شرایط فعلی کار خود، % 3/30 کارکنان ناراضی, %5/65 تا حدودی راضی و %2/4 راضی بودند. بین رتبه عامل "شرایط مناسب برای کارکردن" با شرایط محیط کار فعلی کارکنان و بین رتبه عامل "جالب بودن کار" و جالب بودن شغل فعلی کارکنان مورد مطالعه همبستگی منفی وجود داشت (05/0>p). بین رتبه عامل "حقوق و مزایای کافی" و حقوق و مزایای فعلی کارکنان همبستگی مثبت ضعیف دیده شد.
کارکنان مورد مطالعه درگیر اولین طبقه نیازها، یعنی نیازهای فیزیولوژیک و ایمنی در سلسله مراتب نیازهای مازلو بوده و مدیران آنان نیز کمابیش بر این واقف بودند.