روش تطبیقی برای جلوگیری از انقطاع تراکنش های ناموفق در محیط شیء گرای چندگونه

این مقاله یک معماری برای افزایش همروندی با استفاده از اشیا چند گونه را شرح می دهد. باید آگاهی داشت که مدیریت گونه در زمینه اشیا، کاربردهای متفاوتی از جمله در حل مشکلات به وجود آمده در زمان طراحی دارد. اما هدف ما در استفاده از اشیا چند گونه در این نوشتار، به کنترل همروندی و قابلیت اطمینان مربوط می شود که عبارتند از: 1) ایجاد یک معماری برای حمایت از چند گونگی که خصوصیات اصلی تراکنش زا فراهم می کند 2) توصیف یک الگوریتم کنترل همروندی خوش بینانه با استفاده از معماری ایجاد شده و اثبات درستی الگوریتم به کمک معیارهای دستی 3) بهبود الگوریتم ارایه شده به طوریکه با بررسی سابقه گونه های گذشته، بتواند تراکنش در حال نهایی شدن را از نظر زمانی زودتر در جایی از زنجیره تراکنش ها قرار دهد تا اگر تراکنش های بعدی، قبل از نهایی شدن تراکنش جاری کامل نشده باشند، زنجیره به دست آمده معتبر باشد 4) بررسی ایستای تراکنش ها و استفاده از اطلاعات به دست آمده برای ارایه الگوریتم هایی که کامپایلر را برای تولید خودکار رویه های «اصلاح» از روی مشخصات اولیه تراکنش ها بهینه سازی می کند.