فراوانی آسیب های ناشی از وسایل کار تیز و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان مقطع بالینی رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1383

یکی از مشکلات جدی دانشجویان دندانپزشکی، مواجه شدن با بیماری های قابل انتقال از راه خون (نظیر هپاتیت B، C و ایدز) از طریق آسیب های ناشی از استفاده از وسایل تیز در محیط آموزش بالینی می باشد. این صدمات می‎تواند به دلیل تجربه ناکافی، نامناسب بودن وسایل تیز مورد استفاده، عدم آموزش و آگاهی لازم و عدم امکانات کافی باشد.
این مطالعه به منظور بررسی فراوانی آسیب های ناشی از وسایل کار تیز در دانشجویان دندانپزشکی و عوامل مرتبط با آن صورت گرفت.
این مطالعه مقطعی در سال 1383 در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز صورت گرفت. کلیه دانشجویان مقطع بالینی دندانپزشکی (ترم 6 تا ترم 12) نمونه این مطالعه بودند. جمع آوری داده ها توسط پرسش نامه ای که دانشجویان آن را تکمیل کردند صورت گرفت.
از 137 دانشجویی که پرسش نامه را تکمیل کردند 50.4 درصد زن و بقیه مرد بودند. 73.7 درصد از دانشجویان سابقه حداقل یک صدمه ناشی از اجسام تیز داشتند که بیشتر آنها (53 درصد) در درمانگاه دندانپزشکی (اتاق بیمار) رخ داده بود. 85 درصد از افراد مورد مطالعه در مورد احتیاط های استاندارد آگاهی داشتند و 94.9 درصد علیه هپاتیت B واکسینه شده بودند. میانگین نمره عملکرد دانشجویان در زمینه راه های پیشگیری از بیماری های قابل انتقال از راه خون از طریق آسیب های ناشی از وسایل کار تیز 3.14 (از حداکثر 25 نمره) بود. زنان مورد مطالعه به طور معنی داری عملکرد بهتری در زمینه راه های پیشگیری از صدمات ناشی از وسایل کار تیز داشتند (p<0.01).
بر اساس نتایج به دست آمده، دانشجویان دندانپزشکی در معرض خطر بالایی از صدمات ناشی از وسایل کار تیز قرار داشته و سطح آگاهی آنها در مورد احتیاط های استاندارد و استفاده از راه های پیشگیری از این صدمات نیازمند تقویت و ارتقا می باشد.