رفتارهای خودزنی و وسواس گونه در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی به عنوان یک اختلال شخصیتی شایع در بخش های روانپزشکی که علت شناسی نامشخص دارد، مطرح است. در این اختلال همراهی اختلالات خلقی، مصرف مواد و اختلالات اضطرابی از جمله اختلال وسواسی اجباری و اقدامات تکراری برای خودکشی دیده می شود. هدف این مطالعه بررسی اختلال وسواسی اجباری و رفتارهای خودزنی در بیماران با اختلال شخصیت مرزی است.
این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. در این بررسی با کلیه بیمارانی که با تشخیص اولیه اختلال شخصیت مرزی به بیمارستان امام حسین (ع) ارجاع می شدند مصاحبه بالینی بر اساس DSM-IV انجام شد و بعد از تایید تشخیص اختلال شخصیت مرزی، مصاحبه بالینی نیمه ساختار یافته بر اساس (SCID) DSM-IV برای اختلال وسواسی اجباری انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، تحصیلات، شغل، وضعیت تاهل، اقدام به خودکشی و خودزنی از طریق یک فرم جمع آوری گردید.
مجموعا 205 بیمار با معیارهای اختلال شخصیت مرزی مورد ارزیابی قرار گرفتند که شامل 128 مورد (62.4%) زن و 77 مورد (37.6%) مرد بودند. فراوانی اختلال وسواسی اجباری در بیماران با اختلال شخصیت مرزی بیشتر از جمعیت عمومی بوده است (45.29% در مقابل 2 تا 3%). بین بیماران اختلال شخصیت مرزی دارای اختلال وسواسی اجباری و بدون اختلال وسواسی اجباری از نظر سن، جنس، سابقه اقدام به خودزنی و اقدام به خودکشی تفاوت معنی داری وجود داشت و بین بیماران اختلال شخصیت مرزی که سابقه خودزنی داشتند نسبت به آنها که این رفتار را نداشتند از نظر سابقه مصرف مواد و اقدام به خودکشی تفاوت معنی داری وجود نداشت.
توجه به همراهی اختلال وسواسی اجباری در بیماران با اختلال شخصیت مرزی به ویژه در بیمارانی که رفتارهای تکراری صدمه به خود را دارند ضمن درک بهتر سایکوپاتولوژی بیماری کمک بیشتری به کنترل این رفتارها – با استفاده از داروهایی که بر روی رفتارهای تکرارشونده موثر است (مانند مهار کننده های جذب سروتونین) – می نماید.