اثر افزودن منابع مختلف چربی به جیره گشن افزایی بر تولید مثل میشهای زندی

مطالعه اثر افزودن چربی از منابع متفاوت به جیره گشن افزایی بر نرخ تخمک گذاری و بازده تولید مثل میش های زندی.
طرح: بلوک کامل تصادفی (وزن بدن به عنوان بلوک).
حیوانات: 52 راس میش زندی 6 ساله غیر شیرده و غیر آبستن.
تقسیم میشها به چهار گروه آزمایشی بر اساس جیره غذایی. جیره ها عبارت بودند از: 1- جیره بدون چربی مکمل 2- جیره حاوی 4.5 درصد نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب از منشا پیه گاو 3- جیره حاوی 4.5 درصد نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب از منشا روغن سویا 4- جیره حاوی 2.25 درصد نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب از منشا پیه گاو + 2.25 درصد نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب از منشا روغن سویا. لاپاراسکوپی در مرحله دی استروس و شمارش جسم زردها (به عنوان شاخص نرخ تخمک گذاری) و فولیکولهای درشت تر از 3 میلیمتر روی هر دو تخمدان، ثبت تعداد، جنس و وزن تولد بره ها در هنگام زایمان.
تجزیه و تحلیل آماری: تجزیه واریانس داده ها با استفاده از نرم افزار SAS و با رویه GLM.
نرخ تخمک گذاری در گروه 3 به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود. مجموع فولیکولهای درشت تر از 3 میلیمتر روی دو تخمدان در گروه 2 به طور معنی داری کمتر از سایر گروه ها بود. نرخ آبستنی در اولین فحلی، مجموع دو و مجموع سه فحلی اول پس از قوچ اندازی در گروه 3 نسبت به گروه های دیگر به طور معنی داری بیشتر بود، همچنین نرخ آبستنی در اولین فحلی و مجموع دو فحلی اول پس از قوچ اندازی در گروه های 2 و 4 نسبت به گروه 1 به طور معنی داری بیشتر بود. بیشترین نرخ بره زایی و تولید بره به ازای هر راس میش ناشی از هر سه دوره فحلی پس از قوچ اندازی مربوط به گروه 3 و کمترین آنها مربوط به گروه 1 بود. نرخ دوقلوزایی ناشی از اولین فحلی پس از قوچ اندازی در گروه 3 نسبت به سایر گروه ها و در گروه های 2 و 4 نسبت به گروه 1 به طور معنی داری بیشتر بود. نرخ دوقلوزایی ناشی از مجموع دو فحلی اول پس از قوچ اندازی در گروه های 3 و 4 نسبت به گروه 1 به طور معنی داری بیشتر بود.
به طور کلی می توان گفت افزدون چربی به ویژه از منابع غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع (گیاهی) به جیره گشن افزایی بر نرخ تخمک گذاری و بازده تولید مثل میشها اثر مثبت دارد.