ارزیابی عملکرد مجتمعهای خدمات بهزیستی روستایی با روش PRA در روستاهای کورده، امام تقی و دهشک شهرستان مشهد

یکی از مراحل مهم فرایند برنامه ریزی، ارزیابی است که این امر به بهینه کردن برنامه ها، تصمیم سازی ها و سرانجام به امکانپذیری و واقعگرایی برنامه ها کمک می کند. عدم توجه به این مساله در دهه های گذشته هزینه های سنگین اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بر پیکره جامعه اسلامی وارد ساخته است، به طوری که مدیریت کشور را با تصمیم گیری های نابهینه رو به رو کرده است. این در حالی است که با توجه بیشتر به این مساله و نهادینه کردن آن می‎توان مانع افزایش این هزینه ها شد و در این میان ارزیابی عملکرد سازمان های دولتی می تواند در بهینه سازی تصمیمها و افزایش رضایت مردم نقش مهمی را ایفا کند.
در این تحقیق برای دادن پاسخ کارشناسی به هزینه های تحمیل شده ناشی از وجود حلقه های گمشده ارزیابی در مدیریت برنامه ریزی کشور، یکی از سازمان های دولتی که سابقه ای طولانی در عرصه خدمات‎رسانی به روستاها دارد، به نام مجتمعهای خدمات بهزیستی روستایی مورد ارزیابی قرار گرفته و تلاش شده است تا عوامل مؤثر در عملکرد آنها از جنبه های مختلف شناسایی شده و چارچوب مناسبی برای ارزیابی عملکرد آنها ارائه شود. به این منظور در این که یکی از روش های جدید در ادبیات توسعه تحقیق با روش ارزیابی مشارکتی روستایی (PRA) و برنامه ریزی است، عملکرد مجتمعهای بهزیستی روستاهای کورده، امام ‎تقی و دهشک شهرستان مشهد از نظر روستاییان و کارکنان مجتمعها ارزیابی شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عوامل مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و سازمانی در عملکرد مجتمعهای بهزیستی مؤثر می باشند.