اثرات آنتاگونیستی گونه های Trichoderma spp روی قارچ Phytophthora capsici، عامل پوسیدگی ریشه و طوقه فلفل

در این بررسی اثر 24 جدایه از جنس Trichoderma روی قارچ Phytophthora capsici عامل بوته میری فیتوفتورایی فلفل آزمایش شد. از این تعداد 12 جدایه از مزارع فلفل کرج و ورامین جداسازی گردید و 12 جدایه دیگر از موسسات تحقیقاتی دریافت شد. با استفاده از روش کشت متقابل (Dual culture) پنج جدایه موثر بر علیه قارچ P.capsici انتخاب شد. در مشاهدات ماکروسکوپی تقابل مستقیم جدایه های تریکودرما علیه قارچ P.capsici مشخص شد که کلیه جدایه های آنتاگونیست بعد از متوقف نمودن رشد بیمارگر شروع به پیشروی، استقرار اسپورزایی روی میسلیوم آن نمودند. زمان کلنیزاسیون جدایه ها متفاوت بود و سه جدایه T.v3, T.v5, T.v12 سرعت کلنیزاسیون بیشتری نسبت به دو جدایه دیگر داشتند. جدایه T.k19 در درجه دوم و جدایه T.h2 سرعت پیشروی، کلنیزاسیون و اسپورزایی کمتری نسبت به سایرین داشت. بررسی میکروسکوپی ناحیه تقابل جدایه های آنتاگونیست و قارچ بیمارگر نشان داد که، ریسه های جدایه های آنتاگونیست با تماس به موازات ریسه های قارچ بیمارگر رشد کرده، با گذشت زمان این تماس های ریسه افزایش می یافت و در نهایت باعث تخریب میسلیوم های قارچ شدند. ترکیبات فرار کلیه جدایه های مورد آزمایش از رشد میسلیومی قارچ بیمارگر جلوگیری به عمل آوردند و تاثیر جدایه T.v5 بیشتر از سایر جدایه ها بوده که از رشد بیمارگر به میزان 100 درصد ممانعت کرد. ترشحات مایع خارج سلولی T.v12, T.v5, T.h2, T.v3 و T.k19 در غلظت 25 درصد به ترتیب دارای 100، 83.3، 72، 65.4 و 60.7 درصد اثرات بازدارندگی بودند. در شرایط گلخانه کاربرد مایه تلقیح (سبوس گندم) جدایه های T.v12, T.v5, T.v5, T.h2, T.v3 و T.k19 به ترتیب 15، 30، 40، 30 و 20 درصد باعث کاهش بوته میری فلفل گردید.