نماتودهای انگل داخلی و تراکم جمعیت آنها در مزارع سیب زمینی استانهای تهران، سمنان (شاهرود) و آذربایجان غربی

به منظور شناسایی، تعیین تراکم جمعیت و اهمیت نماتودهای انگل داخلی مزارع سیب زمینی در استان های آذربایجان غربی، تهران و سمنان، به ترتیب تعداد 43، 46 و 132 نمونه خاک و ریشه و در مواردی نیز غده از مناطق عمده سیب زمینی کاری این استان ها در طی سال های 80 و 81 جمع آوری شد. پس از بررسی نمونه های خاک و ریشه نمونه های خاک با روش الک ها و سانتریفیوژ و نمونه های ریشه با روش بلندر و سانتریفیوژ بررسی و نماتودهای موجود در آنها شناسایی شدند. در استان آذربایجان غربی سه گونه از نماتودهای انگل داخلی شامل گونه های P. scribneri, P. neglectus, Pratylenchus thornei، در استان تهران، گونه های Ditylenchus destructor, P. brachyurus, P. neglectus, P. thornei Meloidogyne javanica وZygotylenchus guevarai، در استان سمنان گونه های D.destructor, M.javanica, P.neglectus, P. thornei Zguevarai شناسایی گردید. نماتودهای زخم ریشه بیشترین فراوانی، انتشار و جمعیت را در بین نماتودهای شناسایی شده دارا بودند. درصد نمونه های آلوده به نماتودهای زخم ریشه در استان های آذربایجان غربی، تهران و سمنان به ترتیب 62، 54 و 87 درصد و متوسط آلودگی به این گروه از نماتودها در این استان ها به ترتیب 137، 292 و 54 نماتود نماتود در 500 میلی لیتر خاک بود. در نمونه های استان تهران دو درصد الودگی به نماتود D.destructor و شش درصد آلودگی به M.javanica مشاهده شد، این آلودگی در نمونه های استان سمنان به ترتیب 11 و یک و نیم درصد بوده است. گرچه گونه M.javanica به علت فعال بودن در مناطق گرمسیری اهمیت چندانی در زراعت سیب زمینی ندارد ولی تعیین نقش نماتودهای زخم ریشه در زراعت سیب زمینی در استان های آذربایجان غربی و تهران با توجه به میزان جمعیت آنها و همچنین اهمیت و میزان خسارت نماتود D.destructor در مزارع سیب زمینی و انبار در دو استان تهران و سمنان حایز اهمیت است.