تاثیر آنتاگونیست های باکتریایی در کنترل بلایت سنبله گندم

بلایت سنبل گندم ناشی از گونه های مختلف Fusarium از بیماری های مهم این محصول در استان های شمالی ایران می باشد. در این تحقیق کارایی باکتری های آنتاگونیست و برخی قارچکش ها در کنترل این بیماری، مورد ارزیابی قرار گرفته است. از 80 نمونه سنبله آلوده جهت جداسازی بیمارگر و 290 نمونه کامل گندم جمع آوری شده از مناطق مختلف مازندران برای بازیافت باکتری های اپی فیت استفاده گردید. از 132 سوش باکتری جدا شده، 32 سوش دارای قابلیت بازدارندگی از رشد کلنی قارچ F. graminearum در آزمایشات درون شیشه ای بود. این سوش ها متعلق به گونه های مختلف Bacillus و Pseudomonas بوده و بر حسب مناطق جمع آوری شده (قراخیل، فیروزکنده، بایع کلا، دشت ناز، ساری، جویبار و نکا) به ترتیب با حروف N, J, S, D, B, F, G کد گذاری شدند. از بین آنها سوش های B4, S2, N5, B1 باکتری با توجه به قطر هاله بازدارندگی به عنوان سوش های برتر و جدایه Fg-4 قارچ بیمارگر، از نظر قدرت بیماری زایی بالا به عنوان جدایه مناسب انتخاب و در کلیه آزمون های گلخانه ای و مزرعه ای مورد استفاده قرار گرفتند. آنتاگونیست های مورد استفاده در آزمایشات گلخانه ای موجب کاهش آلودگی و افزایش وزن هزاردانه شدند. در آزمایشات مزرعه ای، تیمارهای محلول پاشی شده با قارچکش رورال تی- اس (یک کیلوگرم در هکتار) و مخلوط چهارسوش آنتاگونیست از نظر کنترل بیماری و افزایش محصول برتر از سایر تیمارها بودند. به استناد نتایج آزمون های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی، دو سوش B1 و S2 متعلق به P.fluorescens biovar-1 سوش N به P. aerogiiosa و سوش B4 متعلق به B. subtilis می باشد. آنتاگونیست های مورد استفاده با اعمال مکانیسم هایی نظیر آنتی بیوز و تولید سیدروفور درکنترل بیولوژیکی قارچ بیمارگر و مالا بیماری FHB عمل نمودند.